bilgi kirliliği

• yan kütüphaneden solak ya da karşi masadan kaktüs bana kizacak ama, eh evet bildiklerimizin ne kadarini bilmeyi tercih ederdik bunu bir düşünmek lazim. hoş bunu gecenin bir yarisi tek basina oturduğunuz bilgisayar basinda, eski sevgilinizin yürek paralayan hatiralari akliniza gelirken ve battaniyeye sarili bir vaziyette düşünmek hoş değil. yok ben değilim, öyle bir kadin hayal ettim bir an, hoşuma gitti kreatif artizlik ve çizgi roman hülyalari görme alişkanliği bakimindan. ama kendi kendime konusurken ya da biriyle konusuyor taklidi yaparken diyorum ben bunu: çok fazla şey biliyoruz, bu kadar bilgiye ihtiyacimiz yok! karizmatik gösteriyor saniyorum insani, ya da bir tür nasil diyeyim derinlik efekti yaratiyor. derin adam lafi bu bir nevi. cehalete övgü lakin, cahil olamayacak bir pozisyonda edildiği zaman enformatik cehaletin eleştirisi kivamina geliyor. akila ve bilgiye karşi güvensizliğin ve minima moralia sevgisi gösterisinin taçlandiği nokta. duygu ve mana adamlarinin dostlari kimlerdir ve akila karşi nasil savaşirlar adli son kitabimin bitiş cümlesi. art direktörler mac basinda otururken tepelerine gelip çok şey biliyoruz abi, birakalim bu işleri balikesir bursa karayolu üzerinde küçük bir meyhane açip kapinin önünde tavla oynayalim biz derseniz istediğiniz sonucu alabilmeniz kaçinilmaz. ki o zaman photoshopta ctrl+m tuşunun ne işe yaradığını ve açilan pencerede fotoğrafin kontrast ayarlarini yapmayi bilen her auto levele gönül indirmeyen grafiker anliyor ki ki saçma sapan kisayollar hayatinin yarisini götürüyor ve duplicate yapilip layerlarinda efektlerin oynaştığı imajlar dünyası boştur. bomboş ve gereksizdir. ve ağaç altinda tavla oynamak varken, word de control+tab tuslarinin kelime kelime gitmeye yaradığını bilmesi hayatta hiç bir işe yaramaz. en fazla sayfanin yetişmesini ve işten yarim saat erken çikmanizi sağlar, ve hele o kombinasyon esnasinda shitf tusuna basmanin seçim işlemlerinin şahi olduğunu bilmek insanin yüregini daraltmaktan baska ise yaramaz. quarkta elma shift del'in sayfa sonu marifetleriyle matbaadan ahmet abinin dahili hattini bilmenin verdiği güven duygusu, sizi evde bekleyen bir kadin olduğunu bilmekle hemen hemen ayni şeydir ve aslinda için için bilir ki aslinda ya sayfanin içinde ya da evde olmak gerekir. hah işte, tam burda olmakla bilmek baska baska seylerdir, mevzusuna geçebilirsiniz ve mana adamliğina bir adim daha yaklaşirsiniz. nihayetinde zaten bildikleriniz genelde sokağa çiktiğinizda kafanizdan uçup gider ve sokakta yaşamak için 12 yaşina kadar öğrendikleriniz yeterlidir. 12 yaşindan sonra öğrendikleriniz ise genelde sokakta bir işe yaramaz. yani demem odur ki, 12 yaşina kadar sokakta, 12 yaşindan sonra içeride, odada, evde, iş yerinde, yatakta vs. yaşamayi öğreniriz. gidip bakin gereksiz bilgiler basliğina orada da göreceksiniz. biz, arkadaslar arasinda konusulunca anliyorum, ama pek konusamiyorum, biraz turistlerle pratik yapmam gerekiyor durumuna bilgi kirliliği diyoruz.