gaziköy

• şarköye bağlı küçük bir köy, şarköyden tekirdağa doğru giderken asfalt yolun bittiği köy. gerçi artık uçmakdere yolu da asfaltlanıyor ama yine de insanlar asfaltın bittiği yer olarak bilir.
  
  kışı ile yazı arasında ciddi nüfus farkı olmamasına rağmen kışın insanın içini ürperten bi yanlızlık hissi verir, yazın da neşe doldurur.
  eşeklerin sırtında üzüm kefeleri olan, teknelerle balık indirilen, çocukların zerre kum olmayan taşlı denizinde yüzdüğü güzel küçük bir köydür. yaz mevsiminde hayat doldurur insanın içini, kışın da melankolik yapar. köyün iç kısımlarında tarihi mermer bir çeşme vardır. eski ilkokul ise kullanılmamakta kendi kendine durmaktadır.
  
  yabancıları severler. 3 tane kahvesi olan bu köyde kimseyi tanımasanız da herhangi bir kahveye girdiğinizde hemen hemen herkes hoşgeldiniz der ve aralarından bazıları çay ısmarlar.
  bulundukları bölgenin zor ulaşımından dolayı insanlar teknolojiyi daha geç alabilmişler ancak biraz daha izole kalmışlar, birçoğu güzel insan olarak kalmayı başarabilmiştir.
  halkının çoğu mübadele döneminde bulgaristan'dan gelen göçmen vatandaşlardan oluşur. birçoğu bir şekilde akrabadırlar.
  
  şehrin acımasız yüzünden uzaklaşmak isterseniz üşenmeyin, yolun zorluğuna aldırmayın gidin, selamun aleykum diyin. oturun bi kahveye.