kazimir maleviç

• net çizgi ve gölge anlayışıyla yarattığı kaos, alımlayıcıya açıkça korku ve bunalım hissi verir. benim için böyledir en azından.
  
  resmindeki kırılmaların yansısını midemde hissedebiliyorum ama bu benim sevdiğim resim değil. yüzü görünmeyen, belirsiz, iri yarı insanlar; gölgelerinden bezmiş geometrik şekiller. bakması bu kadar yoğun olan bir şeyin nasıl yapıldığını düşünemiyorum. belki de sadece boyayı sürüyordu. kendimi uzak gördüğüm ressamların uzak resimlerine bakarken, belki de sanatı bazen bakan, alımlayan yaratıyor diye düşünüyorum. bu resimler de benim sanatım. benim ölüm sanatım gibi. depresyon sanatım gibi bir şey. malevich ne yapıyordu allah bilir.