ezberlemek

• insanın beynini kıvıl kıvıl eden iş. kim ne ezberlemek zorunda kalmıştır bu hayatta bilemem ama bana göre dünyanın en boş, en anlamsız, en gereksiz işi bu. öğrenmek ile yakından uzaktan ilgisi yok. hafızası kuvvetli biri olmama rağmen iş bilinçli olarak oturup bir şey ezberlemekse, bu mümkün değil. hep başka şeyler düşünüyorum galiba. demek ki biraz da konsantrasyon sahibi olmak gerek.
  
  hafıza kuvvetlendirme metodları üzerine kafa yoran insanları da hiç anlamamışımdır. aslında ben, mesela spor başarılarını da hep yadırgamışımdır. mesela on ton kaldıran bir adama altın madalya veriyorlar o da seviniyor ya da yüz metreyi iki saniyede koşana. ezberlemekte bunun gibi. yani koştum da ezberledim de kaldırdım da ne oldu, ne olacak mantığı olmamalı bir insanda demek ki. ya da değer yüklediğim şeyler farklı. tabi herkesin başarmaktan gurur duyacağı şeyler vardır ama kitabın birini açıp, fotografik hafızamla ezberime alsam 10 dakkada koca kitabı, ee ne oldu, açar okurdum, kafamın içine kitleyince ne oldu derim ben. zaten bu yüzden de bu işi başaramam.
  
  ezberlemek zorunda olmak, mide bulandırıcı bir iştir.