vanity fair

• aynı zamanda bir romandır bu william makepeace thackerayın yazdığı, dergi mi kitaptan kitap mı dergiden esinlenmiş yoksa aralarında bağ yokmuş da ben mi uyduruyormuşum bilemiyorum, uydurmamak adına araştırmacı tarihçi sözlük yazarlarına bırakıyorum bu konuyu.
  
  hikaye napoleon bonaparte beyefendinin avrupada hitler denemesi yaptığı yıllarda geçer. ana karakterlerimiz, beyaz rolünde amelia bişey siyah rolünde becky sharp'tır. amelia bişey, hanımefendi bir insandır, ailesi zengindir, yüzünde nur vardır, iyi ve güzel bir insandır fakat zekası konusunda thackeray'ın şüphe yaratma teşebbüsleri dikkat çeker ilk başlarda. becky sharp'sa, sharp bir insandır en baş özelliği olarak, bunun yanısıra güzeldir, çok zeki ve hazırcevaptır, hırslıdır ve fakirdir, ailesi yoktur kendisinin, tek hedefi social climber bir kişi olmaktır..
  
  olayların başlangıcında bu ikisi bir kızsal okulda beraber okumuş, sonra beraber mezun olmuşlardır ve çok yakın arkadaşlardır. becky, ki rebecca diye de hitap edebiliriz kendisine, bir an önce paraya ve güce kavuşmak istemekte, amelia'ysa illa da aşk demekte olan bir insandır. amelia için hayat kolaydır zira zengindir, aşık olduğu bir nişanlısı vardır, çiçek böcek demeden dünyayı hayatı sevmektedir. fakat becky, bir poison ivy örneğidir, olaylar gelişir de gelişir, becky'nin "şeytani" zekasına emma'nın iyiliğine hayran olur, ikisi arasında gider geliriz kitap boyunca.
  
  sonunda ne olur ne ders çıkarmamız gerekir onu da eklemek isterdim bu kalbiniz kadar beyaz textareaya ama okuyacak olma ihtimali olan sözlükçüler -ki sıfıra yakınsadığını düşündüğüm bir sayıdadır bu ve bunlar^* esasen- için kendimi tutuyorum. ben söylemem.