aguirre der zorn gottes

• hiç şüphe yok ki, görülebilecek en görkemli açılış sahnelerinden birine, belki de en iyisine sahiptir. kapanış sahnesi de ayrı bir olaydır, fenomendir. zaten bütün film görsellik ve klaus kinski'nin sırtında yükselmektedir. diyaloglar spontane, doğaçlama attırılmıştır.
  
  2001^* ve apocalypse now benzeri bir bilinmeyene doğru arayış hikayesidir aguirre. bu arayışta, çoğu zaman insanlık tarihinin dönemeçlerini belirlemiş olan kişisel hırslara dikkat çekilir. insani zaaflar vurgulanır. aguirre'in kendisine karşıt fikirli herkesi gırtlaklaması ve buna başkaldıran ilk ve tek kişinin bir at olması (bildiğin at) oldukça etkileyicidir.
  
  klaus kinski, ayakta bir türlü dik durmayan, götü başı sürekli ayrı yönlere kaykılan aguirre yorumu ile adeta otorite insanının kaypak, deforme karakterini betimlemiştir.