1934 trakya olayları

• ayhan aktar'a göre bu olayların önemli bir sebebi o sırada italya-türkiye ilişkilerinin çok gergin olmasıdır. 1934'te mussolini açıkça asya ve afrika'ya açılmak istediğini söylemiş ve ege adalarını silahlandırmaya başlamıştır. italyanlar'dan gelecek bir tehdit önce arnavutluk'un işgali, sonra bulgarlarla işbirliği ve ardından trakya'nın işgali şeklinde beklendiği için trakya'nın stratejik önemi artmıştır. bu yüzden sınırlar silahlandırılmaya başlanır, ve bölgenin yahudiler'den temizlenmesi gündeme gelir. o sıralarda iskan kanunu kabul edilmiştir; buna göre "türk kültürüne bağlı olmayan göçebeleri, toplu olmamak üzere kasabalara ve serpiştirme suretiyle türk kültürlü köylere dağıtıp yerleştirmeye; casuslukları sezilenleri sınır boylarından uzaklaştırmaya" içişleri bakanı yetkili kılınır. bu nedenlerle yahudiler trakya'da hükümet tarafından istenmez. yani olaylar alman fazişmini yayan bazı dergilerin kışkırttığı yerel halkın galeyana gelmesinden de ötedir. zaten avrupa'da veya istanbul'da yayımlanan tüm dergilerin kısa sürede trakyaya ulaşması mümkün değildir, günlük gazeteler bile birkaç gün sonra gelir. hükümetin amacı yahudi halkın yavaş yavaş rahatsız edilmesi, ticarette boykot edilmesi suretiyle gitmek zorunda kalmasıdır. fakat sözlü talimat alan yerel yönetimler, partinin yerel örgütleri organizasyonu beceremez. özellikle örgütlenmek istenen spor klüplerindeki gençler şiddete başvururlar, yahudiler'den kalan serveti yağmalamak için acele ederler ve olaylar kontrolden çıkar. olaylar hiçbir şekilde gazetelerde çıkmaz; ancak yabancı basınına skandal şeklinde yansıyınca ismet paşa mecliste dile getirir ve bundan sonra gazeteler istanbul'a göçen yahudileri yazarlar. 14 ve 15 temmuzlarda hükümet ve chp genel sekreteri recep peker kendilerini masum gösteren tebliğler yayınlarlar, durumdan ve olaylardan haberleri olmadığını iddia ederler. oysa trakya yahudileri çok önceden birçok kez içişlerine kadar şikayet dilekçeleri vermişlerdir. sonuç olarak bu olay 1930ların türkleştirme politikalarının bir adımıdır.
  (bkz: ayhan aktar)
  (bkz: varlık vergisi ve 'türkleştirme' politikaları)