kozmik

• bir günter grass şiiridir;
  
  kozmik
  
  bir yaşantımız var şu yuvarlakta
  adına yeryüzü dediğimiz
  biz kaplamışız duvarlarını bin yönde
  çizmiş karanlığı üzerine ellerimiz
  düşmanlar yaratmışız kendi içimizden
  ölümü üleştirmiş eşken isimlerimiz
  
  sımsıkı kapanacaksa bütün kapılar
  hiç belirmeyecekse o düşsel umut
  kapkara duracaksa orada ufuklar
  sonsuza kadar ışıksız şu konut
  
  yalnız korkudur boy verir içimizde
  bir gizli düşmanın açlığını büyüten
  saldırır belki yıkar duvarlarımızı
  çiğnenir geçeriz belki dişlerinden
  
  direnç anlamsızdır o zaman, yenilmişizdir çünkü
  yönelir sorulara durmadan çaresizlik
  dostlar, kardeşler, en kopmaz ilgiler
  şu yuvarlak içinde baştan gömüldük
  
  çeviren: engin aşkın