behiç erkin

• atatürk ün yakın arkadaşı.
  behiç erkin'e gönderilen mektup(atatürk tarafından)
  
  aynı-ı mansur karargahından 30 mart (1912)
  
  "izzetli beyefendi, günlük ciddi çalışmalarınız arasında elinize geçmek bahtiyarlığına erişeceğine ümit ettiğim işbu varakpare, cebel-i ahzar'ın hayatına ait hisleri aksettireceği için meşgalelerinizden birkaç dakika terk et-meye değer zannederim.
  
  selanik'ten istanbul ve oradan akdeniz'i geçerek mısır'a ve mısır'dan da 700 küsur kilometrelik boş çölleri geçerek şimdiki mevkiimize gelişimiz öyle bir tarihtir ki ancak selanik'in "paşa gıdası" ile anlatılabilir buna muvaffakiyet şimdilik bir hayal ise de hakikat olması da uzak değildir.
  
  19 şubat muharebesinde nişancı taburu kumandanı iken sedes civarında pertev beyin idare ettiği karşılıklı hareketimiz münasebetiyle zatı alinizi hatırladım. muharebenin, manevramızın bazı safhalarıyla benzerliği vardır. esasen 70 kişilik bir pusu kurulmuştu. italyanlar sabahleyin bu kuvvetle muharebeye tutuştu. bizde taarruz fikri yoktu. kuvvetlerimizin hepsi örtülü hazırlık mevziinde bulunuyordu. saat 6 oldu, gündüz. italyanlar pusu kuvvetini taredemedi. bütün kuvvetini muharebeye hazırladı ve taarruza geçti. pusu yeri derne'nin 4 kilometre batısındaydı. biz, bu umum kuvvetle taarruza geçtik. şark kolunu da getirttik. seyitabdullah noktasında (pusu yeri) "...." muharebesinde olduğu gibi 8-9 defa düşmanın taarruzu kırıldıktan sonra saat 11'de bütün italyan safları avcı hattı, ihtiyat, istinat, hepsi birbirine müvazi olarak kaçmaya başladılar. biz bu hattın sol tarafında, topçu mevziinde manzarayı tamamen görüyorduk. gecenin gelmesi muharebeyi sona erdirdi. o gün derne'ye gelmiş bulunan iki alman, bir ingiliz subayı harbin cereyanını anlayamıyorlardı. netice meseleyi halletti. bizde onlara oldukça yüksek perdeden attık. benzerlik cenah hücumlarımızdadır.
  
  arzı hürmet ederim efendim" derne kumandanı m.kemal
  
  ***
  
  aynı mansur karargahından 16 temmuz 1912
  
  "muhterem kardeşim behiç bey,
  
  pek ziyade teselli veren mektubunuzu aldım. selanik'in olimpos'unda iadesi vaad buyurulan geçmiş tatlı günlerin hülyalarına daldım. o ciddi kardeşlik hayatına örnek olan günlerin tekrar yaşanması ne kadar büyük saadet olur.
  
  buradaki hayat tarzımız ve çalışmamız artık cümlece anlaşılmış bir hale geldiğinden bahsini bile lüzumsuz buluyorum. ancak şurasını arz edeyim ki bizde buradaki vaziyet ve mukavemetimizle milletin şanına uygun bir netice alınması ümidi pek kuvvetli iken, son zamanlarda memleket içinde çıkan elem verici levhalar bizi üzdü. bizim ahlaksızlığımızın, menfaatperestliğimizin derecesi malum idi. fakat bunun hıyanet ve katibeten tasavvur etmiyorduk.
  
  ihtiraslar, cehalet ve mantıksızlık yüzünden koca osmanlı devletini mahvedeceğiz. kuvvetli bir osmanlı imparatorluğu vücuda getirmeyi düşünürken vaktinden evvel esir, sefil ve rezil olacağız.
  
  askeri, siyasetle uğraşmaktan men için kanun maddeleri yapmışlar. ben iki sene evvel tesadüfen bulunduğum bir kongrede "askeri bırakınız" dediğim için mürteci oldum, idama mahkum edildim. zaman ve hadiseler her türlü hakikatleri ispat ve izhar eder, fakat bazen böyle helak eden bir darbe indirerek.
  
  harbiye nazırının mevkiini terk edişini garip buluyorum. hamiyetli ve fedakar idiyse ötede beride savurduğu gibi kellesini koltuğuna almış idi ise asıl hamiyet ve fedakarlık göstermek ve sebat etmek zamanı şimdi idi.
  
  kalp yumuşaklığı göstermeye ne lüzum vardı. daha on ay evvel benim gibi naciz bir kolağasını sükuta mecbur ve atalete duçar etmeye ve gizli maksatlarını temin için etrafını saran bir sürü beyinsizlere kafa sallamakla vakit geçirmeye ve budala gibi, bir alık gibi kukla vaziyetinde entrika cereyanlarına nefsini teslim etmeye rıza göstermektense, daha o zaman makamını ehline terk etmek elbette daha doğru olurdu. meslek hareketi doğru idiyse, şimdi göstereceği vaziyet, sebat ve fedakarlık olacaktı. devlet işlerini çocuk oyuncağı mı zannediyordu?
  
  bizim askeri vaziyetimizde bir değişiklik yoktur. siyasetimiz müsait ise biz, istenildiği kadar sebat ve mukavemete muktediriz.
  
  yalnız siyaset erbabının memleketi büsbütün tarumar olmaktan korumak için gözlerini dört açması lazımdır.
  
  bilcümle dostlara selam ve hürmetlerimi takdim eyler ve sizin gözlerinizden öperim. enver bey mahsus selam eder."
  
  derne kuvvetleri kumandanı m. kemal
  
  kaynak :http://www.ataturk.net/ata/mektup.html