muhakeme

• 1. birbirine karşı olan iki tarafı dinleyerek bir yargıya varma, yargılama.
  2. felsefe: usa vurma.
  "daima felsefe yapmaya hazır, kurulmuş bir makineye benzeyen ukala dimağım muhakemeye başladı."- ö. seyfettin.
  3. mecaz: bir sorunu çözmek için çıkar yol arama.
  "güldüm, şu muhakemem ne garip münasebetsizlikti."- ö. seyfettin.
  
  (bkz: tdk)