giovanni scognamillo

• sene 2001
  hayatımın en güzel yılları.
  radyo sinema bölümünde yüksek lisans yapan bir sevgilim vardı. korku filmleriyle ilgili tez yazıyordu. bense ne sinemadan anlıyorum ne de korku filmlerinden.
  
  dedi ki "giovanni diye bir adam var, randevu aldım birkaç şey soracağım benimle gelir misin?" yaw dedim ben cahil cahil nereye geleyim? olsun, gel birlikte gidelim dedi. kolkola girip gittik, beyoğlu'nda evi arayıp bulduk, kapıyı çaldık.
  
  kapıyı can yücel kılıklı sigaradan sakalları bıyıkları sararmış cüsseli güzel türkçe konuşan hazret açtı, bizi içeriye buyur etti.
  
  sevgilim kendisini tanıttı, hazret sorgular gözlerle bana baktı "arkadaşla birlikteyiz" dedim titrek bir sesle. oturttu. sonsuz kitaplar, dergiler, afişler, plaklar vardı. yaşı ve tüm birikimine rağmen kalktı bize kahve yaptı. sevgilimin tüm sorularını yanıtladı, ek bilgilerle destekledi. ben uzun uzun mekanın tadını çıkardım, allahsız çok güzeldi. sonra izin isteyip kalktık, bizi yolculadı.
  
  sonra sonbahar geldi, sevgilimle ayrıldık, dün gece birden aklıma düştü giovanni. kısa bir google araması yapayım dedim. 4 sene önce vefat ettiğini üzülerek öğrendim.
  
  inşallah gittiği yerde plakları kitapları uzun sakalları ve sigarasıyla çok mutludur.