juana ines de la cruz

• eduardo galeano’nun “kadınlar” kitabında yer alan bölümlerden biri kendisiyle ilgilidir:
  
  “bana yalan söylemeleri hoşuma gitmiyor”
  
  juana ınés de la cruz 1651 yılında bugün doğdu ve herkesi aştı.
  
  onun topraklarında ve onun döneminde hiç kimse onun kadar yüksekten uçmadı.
  
  çok genç yaşta manastıra girmişti, çünkü manastırın kendisine evden daha az hapishane olacağını düşünüyordu. bu konuda yanlış bilgilendirilmişti. fark ettiğinde artık çok geçti ve herkesten daha güzel söyleyen kadın, sessizliğe mahkum edilmiş bir halde yıllar son öldü.
  
  gardiyanları onu asla inanmadığı övgülere boğuyorlardı.
  
  bir seferinde, meksika valilik sarayının ressamı, bugünkü photoshop tekniğinin öngörüsünü andıran bir portresini yaptı. buna yanıtı şöyle oldu:
  
  “bu pohpohlama ki amaçlar
  yılların korkunç izlerini silmeyi,
  zamanın katılığını dize getirmeyi,
  ihtiyarlık ve unutulmayı alt etmeyi
  boşa giden aptalca bir çaba ya da
  ancak kadük bir hevestir, zira
  yakından iyice bakıldığında bu kişi,
  cesettir, tozdur, gölgedir, bir hiçtir.”