ogün samast

• yakalanisi sirasinda beresini, silahini, dudak alti sakalini hala tasiyor olusundaki 'buyrun benim' buyurganligi bana bir seyler animsatmakta olan cocuktur.
  
  "turgut ozal donup, ‘faik’ dedi. ‘bana ates etmek icin kartal demirag’a verilen silah ancak iki el ates edebilir. ucuncu el ates edemez. sarjorundeki bir yayda bulunan mekanizma bunu onluyordu.’ (...) ve kartal’a kendisini korumamasi icin boyle iki el ates eden silah verildigi suphesi daha da kesinlesti."
  -emekli askeri savci faik tarimcioglu-
  
  (bkz: kartal demirag/@osric)
  (bkz: kartal demirag/@olmayanaergi)
  
  ( faik tarimcioglu, turgut ozal suikasti sirasinda bulundugu salonda savcilik yillarindan kalma gozlem gucuyle onemli ayrintilar yakalamisti.
  
  kongre devam ederken salona uc kisi tarafindan tasinan tuhaf ve supheli bir celenk getirilmis, ardindan da saldiri gerceklestirilmis ve son donemde liberal acilimlari devletin derinliklerinde hos karsilanmayan turgut ozal hedef secilmisti.
  
  bu tablodan ozal’in cikarttigi sonuclara gore:
  -kartal demirag’in silahi, basbakan’a iki el ates edebilecek sekilde ayarlanmisti. bu iki kursunla ozal’i vuracak ve sonra savunmasiz kalacakti.
  -bu asamada devreya salondaki ikinci adam girecek ve (faik tarimcioglu’nun ’25 yaslarinda, ince uzun boylu, cok zayif, acik bej yazlik elbiseli bir adamin makineli tufegi sakladigini gordum. polis boyle bir seyi yapmazdi. adamin (..) once yavas yavas, sonra hizlanarak kactigini kactigini gozumle gordum’ diye teshis ettigi sahis) elindeki makineli tufekle kartal demirag’i ortadan kaldiracakti. ancak salondaki korkunc panikte bunu gerceklestiremeyecegini gorunce kacmayi tercih etti.
  
  sonrasinda ise basbakanlik koruma mudurunun soforu, kartal demirag’i hastaneye goturulurken vurmak istedi. ayrica 23 haziran 1988 tarihli hurriyet gazetesi haberine gore 'kartal demirag’in yattigi 5. dahiliye servisindeki odaya, eski polis kimligiyle silahli olarak girmeye calisan bir sahsin yakalandigi' ortaya cikti!
  
  sorusturmanin tikandigi noktada ise korkut ozal agabeyi icin soyle konusuyordu:
  "birakmaya belki bir yerde kendini mecbur hissetti ve birakti. bu kartal meselesini o kapatti..."
  kaynak: ergenekon; celal kazdagli, can dundar )
  
  simdi bu cocugun iplerini hangi ellerin tuttugunun izini surebilecek miyiz, yoksa meseleyi kapatmaya kendimizi ‘mecbur’ mu hissedecegiz?