akşam ebesi

• küçükken sahip olduğum en garip fobilerden biri. allahım nasıl korkardım akşam ebesi ben olacam diye geberirdim resmen. hava kararmaya başlayınca annem çağırmadan bakkalın önündeki kasalarda oturmaya başlardım ki akşam ebesi başlarsa hemen recai amcanın bakkal dükkanına kaçar hiç gereği yokken bir çokonat olur ne bileyim bir sen sun gozoz olur hatta hovarda günümdeysem kutulu çikolata olur alırdım. bir keresinde bakkala kaçmam ayyuka çıkmış orada yakalanmıştım sonra 60 yaşında bakkal amcaya şaplak vurup akşam ebesiiiiiiiiiii diye bağırmıştım sırf bende kalmasın diye aman allahım özür dilerim recai amca. sanki akşam ebesi olarak eve gidersem annem eve almayacakmış gibi bir his kaplardı içimi.
  
  - anne
  - efendim oğlum
  - anne ben akşam ebesi oldum anne ihale bende kaldı anne yaktılar beni anne
  - git nerde ebe olduysan orda kal diyecek gibi gelirdi.