gdp

• gdp= c + i + g + nx
  
  c= consumption (harcama)
  
  i= investment (yatırım)
  
  g= government spending (devlet harcaması)
  
  nx= export-import (ihraç-ithalat)
  
  yukarıdaki basit formülden anlaşılacağı üzere ekonominin ipleri bu formule göre üç oluşumun elindedir. devlet, yatırımcı, tüketici, uluslarası ticari tüzel, öznel kişileri.
  
  tüketici genel tüketim mallarını illa ki alır. (ekmek, su) lakin özel tüketim mallarını (kürk, playstation, oyuncak kalemtraş, batman robotu...) parası oldukça alma eğilimi gösterecektir. yani c'nin görece yüksek olmasını kötü bir ekonomide beklemek anlamsız olur. c'nin düşük olması da zaten varolan kötü durumu umutsuzlaştıracaktır.
  
  i daha çok altyapı imkanları, politik bariyerler, gelişmişlik düzeyi, faiz oranları gibi değişkenleri ipler. ekonomik gidişatı sakat olan memleketler yatırımcıyı ürkütür, zira bu sakatlık risk doğurur. yatırımcı riski sevmez, girişimci sever. yatırımcının olmadığı ekonomik sistemde girişimcilere ise bok yemek düşer.
  
  devletin yol, tesis vb. atraksiyonlara yelken açması ekonomiyi pekala canlandıracak, yeni iş sahaları oluşturacaktır.
  
  türkiye açısından olaya bakarsak;
  
  c'nin yüzde sekseni yüzde yirmilik azınlığın elindedir. bu gelir dağlamının hayvansal bir etkisidir. ayrıca "yerli malı tüketme bilinci" yerli malı haftasında kuruyemiş yemekten öteye geçmez.
  
  türkiye'ye gelen i sakattır. daha çok faiz yatırımıdır. birçok sektör (tekstil, organik tarım) ruhunu teslim etmiş, götünü poyraza açmıştır. yabancı sermayenin ani, toplu çıkışı olması demek bugün türkiye'de yeni bir ekonomik kriz demektir.
  
  devlet harcaması -'dir. zaten olan kamu kuruluşları bile özelleştirilmekte elden çıkarılmaktadır.
  
  nx ise eksidir. bu kapımızın önünde yetişen muzu gavuristandan getirtmemizin sonucudur.
  
  bilimum anatema olarak türkiye'de ekonomik istikrar yoktur.