dance of december souls

• hala düşünüyorum bazen bu albümü.
  
  en basit ve sığ tabirle yaş ortalaması 17-18 yaşında olan isveçli veletler yapıyor bu albümü. anlamak, inanmak mümkün değil. 1992-1993 doom/death veyahut o döneme kadar yapılmış benzer tarzda albümlerde yaş/performans oranı ilk albümlerine yansımış böyle bir grup yok. muhtemelen olamaz da.
  
  jhva elohim meth ep'sinde yaşları zaten daha da genç olan bu tayfa kimilerine göre gelmiş geçmiş en iyi doom/death albümünü yapıyorlar. ki bu bence abartı ya da geçici bir başarı değil. zamanın ötesi tam anlamıyla böyle bir şey.
  
  dinleyenlerin çoğunun bildiği üzere katatonia'nın (artık) üç dönemi var. brave murder day/sounds of decay'in sonuna kadar olan bir death/doom dönemi, viva emptiness çıkana kadar olan bir depressive rock tabiriyle ifade edilen dönem ve viva sonrası progressive opeth vari ve bana göre de katatonia'nın kötü dönemi. ama konumuz bu değil.
  
  dance of december souls'un katatonia fanleri tarafından en sevilen ve en az sevilen albüm olarak paylaşılmıştır her zaman. eski kafa insanlar benim gibi bu albümü bilhassa gateways of bereavement, velvet thorns ve elohim meth üçlüsünü ön plana çıkararak yorumlamışlardır gayet tabi. bu üç şarkının benim kişisel zevkime etkisi, kalan şarkıların kalitesini zerre etkilemez. katatonia'nın sonraki albümlerinde sadece vokal yapacak jonas'ın bile bu albümde o öküz davulları çalması inanılmazdır, şarkı sözlerinin seviyesi dahi ilginçtir ki diğer albümlerinin de çok ötesindedir. kısacası hala ben ve çoğu insanın gözünde vazgeçilmezdir bu albüm, çok ağırdır, hazmetmesi, kabullenmesi gerçekten çok zordur bu albümü sırf besteleyenlerin yaşına bile bakılararak..
• dönemindeki en iyi davul kaydına sahip albümdür. en sikipatar atmosfere de sahiptir. 10 sene dinlendi^*, daha da dinlenir.
• insanlığa zararlı olan ve yıllar sonra tekrar dinleyince içine çeken bir özelliği olan albüm. önüne geçemiyorsunuz.
• katatonia'nin ilk albumudur...oldukca deneysel ve degisik yerleri bulunan basarili bir doom-black albumudur.
  (bkz: without god)
• katatonia'nın son çıkardığı albümlere nazaran daha güzel olan albüm. karanlıktır. herkes kaldıramaz.
• bethlehem'in dark metal'i ve celtic frost'un monotheist'i ile birlikte taptığım bir diğer blackened doom metal albümü. duygu yoğunluğu açısından 26 yıl sonra bile geçerliliği vardır. zamansız bir klasik.
• topluluk üyeleri yaptıkları bu çalışmayı beğenmiyor olabilirler ama ben geriye dönüp baktığımda bu derece depresif, bu derece kasvetli, bu denli başarılı bir çalışma görmedim.
  
  (bkz: ciğer yarası)
• hayatınızda duyabileceğiniz en acılı vokali süper melodilerle birleştirmiş, alışılması zor bir katatonia albümü.
• yayımlanışının üzerinden tam 25 sene geçmiş; 25 senedir de ciğerimizi deliyor kadife dikenler..
• grubun kendisinin bile $u anda begenmedigi,ama bazi fanlerinin israrla favorisi olan album.gateways of bereavement haricinde pek sevmem.