cemal madanoğlu

• zamanında büyük tradelere girdikten sonra madanoğlu ağzıyla “artık işe başlamış bulunuyoruz” diye kendimi motive ederdim. pozisyon sıkıntıya girer de üstlerimden stoplama baskısı gelirse “çankaya'yı kaç tümenlen sardınız diyor, canım paşam dedim elimizde sıkı yönetim birlikleri var, kaç tümen olacak çankaya'ya bir tabur zor çıkardık çankaya'ya… peki peki filan…” diye kendimi yatıştırırdım, nur içinde yatsın, terapistim oldu yıllarca.
  
  bugün bir büyüğüm, “atatürk'e kızıyorum erken öldü” dedi, ya dedim bilmemne abi, zaten biliyorsun, son zamanlarda zaten inönü uyanınca nöbet devri yapıyordu, tövbe haşa atatürk'e laf edeni allah çarpar, ama ağzımdan böyle çıktı. sonra düşündüm hakikaten takribi 20 yıl sonra inönü bırak ülkeyi idare etmeyi, ülkeyi idare edenlere karşı çıkan darbeciler üzerinde bile etki sahibi değil.
  
  neyse, baştan ayağa taşak cemal paşa hakkında pek çok yorum yapılabilir, o zamanların gereği bu yorumları destekleyecek ya da çürütecek pek çok hadise ve belge de vardır, ama günün sonunda vatansever bir subaydır, farklı grupları idare etmek durumunda kalmış, belki yer yer etkileri altında kalmıştır ama günün sonunda yurtçu sosyalist adamdır.
  
  “sarih bu, mikrop gibi geçici. herkes fısır fısır konuşmaya başlıyor, ya ne biçim bi ihtilalcilik bu ama, önüne geçmenin imkanı yok.”
  
  “döndüm çocuklara, oğlum dedim, bu işi hemen yapıyor muyuz, yapmıyor muyuz?….bağırarak ama!!!”
  
  internetteki en iyi içerik
  
  madanoğlu'nu okurken veya dinlerken bir de şunu farkedersiniz, yemin diye bir şey var, söz diye bir şey var. götü başı ayrı oynatmak yok. bu yaşa geldim, hala en büyük hassasiyetim budur yani, ben aileden biliyordum, ama herhalde türklükten. sözünü tutmayan ben türküm demesin.