kalemdefter

henry miller'ın ahlaksızlığını(!), j. graham ballard'ın erotizmini, ölümün karşısında yaşamın içten, doğrudan ve katışıksız savunusunu severim. bana göre edebiyat yaşamın elinden kuvvetle tutmamızı sağlar. bunu yapabilenleri sever geri kalan şiirsel çer çöpe acıyarak bakarım.

edebiyatın yaşamı savunması tuhaf değildir ancak bunu yaparken insanların gözünü acıyla boyayan şarlatanlar az ötede arabesk şarkılar söylesin. böyle yazmak kaleme ihanettir. sadece yeteneksiz insanlar buna sığınır.