benim

• her türlü kapıyı açan sihirli cevap sözcüğü^*
• bene ait olan.
• çocuk bu, her şeyi kendinin sandı.
  büyüyüp de,
  hepsinin birden onun olmadığı
  gerçeğini öğreneceğine,
  şeyleri ikame etmeyi belledi:
  yalancıktan
  renkler, kelimeler, kişiler, oyunlar, giysiler... seçti
  başladı sahiden döndürmeye;
  vekaleten eğlendi.
  gün oldu, vız geldi, vazgeçti.
  hepten çocukluğu pekişti:
  misal, kırmızı balon istedi canı ama
  alacalı rüzgar gülüne fit oldu sonra.
  rüzgar kesilince de
  "benim!" diye bağırdı
  yokuş aşağı yuvarlanan topa.
• bir yavuz bülent bakiler şiiri.
  
  ve büyür gözlerimde güvercin güzelliğin
  sonra bıkıp usanmadan sabahlara dek
  biri durur kapında korkulu ürkek...
  o duran benim.
  
  bir gölge gibi düştüm ardına yıllardan beri
  sordum seni şehir şehir
  şimdi her gece yarısı rüzgâr değildir
  pencerene vuran benim.
  
  bir gün bölerse uykunu bir saat çıngırağı
  birdenbire yatağından kalkıp oturma
  öyle korkulu gözlerle etrafına bakınma
  saatleri kuran benim.
  
  senin bir suçun yok kabahat bende
  bitsin bu kıskançlık gayrı diyerek,
  boy verdiğin aynaları istemeyerek
  tekrar tekrar kıran benim.
  
  bir ceylan gibi durma artık gecenin ortasında
  ceylan gibi bakma oraya
  seni bir beyaz duvağa, altın halkaya...
  duyuran benim.
  
  kolay kolay unutulmaz adına yaktığım türküler
  kapanmaz yüreğime açtığın yara.
  her akşam saçlarını karanlıklara...
  savuran benim.
• yeni doğmuş çocukların "mama", "anne", "baba" vs. den sonra en çok kullandıkları ve bebek tarafından söylenildiğinde adamı hasta eden sahiplenme sözü.
  
  "benim " der çocuk, ona göre olay bitmiştir, caydıramazsınız..
  
  yılllllaaaaaar sonranın editi: neredeyse 10 sene önceden başımızdakilere ayar vermişim lan. bundan sonra benim adım malganis the farseer olsun.
• çocukken ver yerine de ver, al yerine de ver diyenlerin ver kelimesiyle birlikte çok sevdikleri bir diğer kelime.
  kalemden dünyaya kadar herşeyin başına konabilen sıfat.
  öznel, her açıdan.
• "kim o" sesi geldiğinde diafona verilen cevap. kendini tanıtanı da bulunur ama çok nadirdir.
• bir- iki gün evvel yazdığım bir entryde , yazarken farkedemediğim , dün okuduğumda ise beni çok rahatsız eden sahiplik zamiri..
  "benim eşyam, benim tablom, benim evim" ifadelerini sonradan okuduğumda ;sahip değil kiracı, emanetçi olduğumu unutup kendim bile kendime ait değilken " benim " kelimesiyle neleri kendime mal ettiğimi düşündüm.
  
  ve dün gün boyu bunları düşünürken ,bir yazara entrysindeki şiirin kendisine ait olup olmadığını sormam ve cevap olarak ;
  "... sanırım yani bilemedim sahiplenmek doğru olur mu ? " yanıtını almam.
  
  her an ,bir ders hâli..
• (bkz: mine mine mine mine mine mine mine mine mine mine)
• çocukların arka koltuğa oturmalarını özendirmek için yapılan bir reklamda küçük çocuğun ablasına verdiği cevap
  
  (abla babasına) -baba yaa, arka koltuk kimin?
  (ufaklık) -winnim(benim)!