bekir

• gelmiş geçmiş en aşık ve en perişan karakterdir.
  
  ne romeo, ne mecnun, ne kerem.
  
  daha sıkıntılısı görülmemiştir.
  
  (bkz: masumiyet)
  (bkz: kader)
• islami bir isim diye (belki fonetiği de güzel olduğundan) "develerin babası" anlamına gelen halife lakabından koparılarak çocuklara verilen isim. arapça'da bildiğin deve anlamına gelmektedir, başka birşey değildir.
• çok güzel isimdir, ama malesef bir 30 40 sene sonra tamamen silineceğini düşünüyorum. o günler geldiğinde berkecan diye terörisler olacak ne bileyim bora diye genelkurmay başkanı olacak. yaşıtım bir tane bile bekir tanımadım, tanıdığım bekir'ler hep babamın dayılarımın çevresinden oldu. hepsi de valla nasıl anlatsam selvi boylum az yazmalım'daki cemşit gibilerdi, hem dış görünüş hem de kişilik olarak. o yüzden bekir ismini her zaman çok sevmişimdir, hep böyle babacan, etrafına güven veren insan belirir gözümün önünde. buradan tüm bekirlere selam olsun ulan, seviliyorsunuz koçyiğitler.
• kendimi hep roman karakterleriyle ozdeşleştiririm. o karakterler beni anlattığı için mi çok seviyorum yoksa çok sevdiğim için mi onlara benziyorum bilmiyorum. fakat uzun süredir bekir olduğumu, bekirleştiğimi düşünüyorum. (bkz: masumiyet) (bkz: kader).
  
  bir gece uyanacağım ve karşımda karlı dağlar olacak gibi geliyor. bir otobüs koltuğunda boynum tutulmuş bir şekilde.
  
  https://youtu.be/bsu9e_xwvj0 (masumiyet 7:35'ten itibaren.)
  
  https://youtu.be/ugaj17-nt5y ( kader)
  
  bir mesele var. 6 yıl önce bu günlerde başlamıştı. yanılmıyorsam 17 ocak 2011'de. yağmurlu bir havada, o kendine has yüzüne hüzün çöktüğünde aşık olmuştum. ilk görüşmemizdi. bir buçuk yıl sonra bitti. sonrasında ben bekir oldum, o uğur ve bir de zagor peydah oldu.
  
  bu durumun sağlıklı olmadığını biliyorum. ama kaderim olarak kanıksamaya başlıyorum bu durumu. sanki başka türlüsü olamazmış gibi. sanki ilelebet buna mahkummuşum gibi. o her çağırdığında buna karşı koyamayip tıpış tıpış gitmekten korkuyorum her seferinde.
  
  bazen uzun süre iletişime geçmiyoruz. açık bırakıyor kafesimin kapısını. biraz bekliyorum ne olacağını bilmeyen bir kuş ürkekliğiyle. cesaretimi toparlayıp kafamı uzatıyorum özgürlüğüme. hatta hapishanemden epey uzaklaşmışım gibi geliyor ama dönüp ardıma baktığımda bebek adımlarıyla bir adım anca atmışım. ya ürküp o daracık ama güvenli kafesime geri dönüyorum ya da onun gölgesi zuhur edip çekiyor beni geri.
  
  4.5 yıl oldu. kimse olmadı hayatımda. bazen bir kadına karşı heyecan duyabiliyorum. bir kaç gün sürenler dahi oldu. hatta bir kac ay sürdü bir tanesi. ilginçtir ki arada bana ilgi duyanlar da oldu bu yıkık viran halimle. fakat o kadar kırgın ve küskünüm ki, ufacık bir tehlikede kabuğuma çekiliveriyorum. işte o anlarda kaderimin mutlaklığına ikna oluyorum. kaderim o. kaderim onun acil durumlarda kıracağı cam olmak! (biliyorum hayatıma kimse girmediği için bu halden kurtulamıyorum. ama kırılganlığım yüzünden de kimse olamıyor maalesef.)
  
  buraya onunla ilgili pek yazmak istemiyorum aslında, var olan durumu daha da var kılmamak adına. fakat bugün bir kaç kez konuştuk. kendimi birden bire çok sıkıntılı ve hassas mevzuların ortasında buldum. darmadağan oldum yine. bu satırları ateş basan, kıpkırmızı bir yüzle yazıyorum. her seferinde tıpış tıpış gittiğim için kendime kızıyorum ama kadere karşı gelinir mi? gelinmiyor maalesef.
• zeki demirkubuz filmlerinde kronik aşık karakterlerin ismidir.
• masumiyet filminde haluk bilginer'in oynadığı karakterin adı.
  
  "yolu yok, çekeceksin. isyan etmenin faydası yok. kaderin böyle. yol belli. eğ başını, usul usul yürü şimdi."
  
  ps: kader filminde de ufuk bayraktar oynuyor bekir'i.
• (bkz: kader)
• anlamı "sabahları erken kalmayı alışkanlık edinen kimse" olan bir erkek adı.
• ecevitlerin kedisinin adı. rahşan ecevit, " madem kedi tekir, adı da bekir olsun dedik zamanında" diyerek isim koyma macerasını anlatmış, yerlere yatırmıştır.
  (bkz: komik kedi isimleri)
• bay f'nin^* ev arkadasi.^*