hesabın var mı? giriş yap

  • dünyanın çekirdeğini birebir gözlemleyemesek de hakkında çokça bilgiye sahibiz. sismoloji çalışmalarından, ses dalgalarının ölçümünden, nükleer test patlamalarından çıkan sonuçlara göre dünyanın çekirdeğinin eriyik olduğunu, evrendeki elementleri ve hangi koşullarda nasıl davrandıklarını bildiğimiz için yüksek basınç altında demir yoğunluklu olduğunu söyleyebiliyoruz.

    tüm bu veriler ışığında çekirdeğin sıcaklığının güneşin yüzey sıcaklığına yakın şekilde yaklaşık 6.000°c olduğu düşünülmektedir. dünyanın çekirdeği, yüzeyine sadece 3.000 km uzaklıktadır. güneşin dünyaya uzaklığı 3.000 km olsaydı bu dünyanın erimesine neden olurdur.

    peki bu koşullar altında dünyanın çekirdeği neden dünyayı eritmiyor?

    başlangıç olarak çekirdeğin etrafı yoğun ve katı kaya mantosu ile çevrilidir. üzerinde yaşadığımız kabuk bu manto üzerinde yüzer ve bize boş uzayın sağlayabileceğinden çok daha fazla koruma sağlar.

    ancak çekirdeğin bu şekilde bir erime sağlayamamasının asıl sebebi ısı ve sıcaklık arasındaki farklılıktır. kabaca açıklarsak ısı bir enerji türüdür. sıcaklık ise enerjinin yoğunluğudur. temel olarak belirli bir boyuta sığdırılan enerji miktarıdır.

    ısı ve enerji farkı hakkında detaylı bilgiyi buradan alabilirsiniz.

    bir maytaptan çıkan kıvılcım 1.500°c sıcaklığa ulaşabilir ancak bize gerçekten zarar veremez. öte yandan 100°c'de kaynayan su ile yapılacak bir banyo bizi öldürebilir. bunun nedeni kaynayan suyun daha fazla ısı enerjisi içermesidir.

    dünyayı eritmek için çekirdekteki ısıdan çok daha fazla enerjiye ihtiyaç vardır. güneş ise devasa boyutu nedeniyle bunu kolayca sağlayabilir. şanslıyız ki dünyamızdan 150.000.000 km uzaktadır.

    kaynak: science focus

  • caddebostan - bostanci sahilyolunun lodos sebebiyle sagdaki uc seridinin gole donusmesi sonucu trafik soldan tek serit akmaya calismakta. surucusu cok darlanmis olacak ki bir sahin sag seritten suyu yardira yardira ilerlemekte. bu esnada yurdum trafik polisinin anonsu insanlari kopartir :
    "sahin! sahin! soldan git! bogulacaksin.."

  • birkaç ay önce izleyip keşke lisedeyken izleseydim dediğim anime. kesin öğretmen olurdum. zaten çok seviyorum öğretmeyi. hele bir de onizuka'yı erkenden tanısaydım kariyer planlarım eminim çok değişirdi. tüm seri boyunca kendisine hayran bıraktı kişiliğiyle. insanlarla, özellikle de öğrencilerle kurduğu ilişkiler ve bağlar çok etkileyiciydi. adam gibi adamdı be. bizim niye böyle öğretmenlerimiz olmadı diye durup düşündüm. insanları sevmek bu kadar mı zor? bir öğretmenin öğrencilerine değer vermesi, onları kazanmaya çabalaması, onları hayata katması, aşağılamaması ve her şeyden önemlisi sevmesi bu kadar mı zor? bence hiç de zor değil. işte bu yüzden en sevdiğim ve örnek aldığım karakterlerden biri olarak kalacak onizuka.

  • tevfik göksu: ne konuşacağımıza siz mi karar vereceksiniz?

    ekrem başkan: ben karar vereceğim tabii. ben başkanım.

    çıldırıyorum.

  • zaman ve mekan : cumhuriyet ilanı sonrası uluslararası davetlilerle dolu pera palas balo salonu.

    kişiler : yugoslavya kralı ve atatürk

    sahne : yemek yenmiş ve şömine başında sohbet edilmekte.

    olay :

    yugoslavya kralı : ... bidibidi hede hödö.. ve işte mirim sizin bu zaferden önce ingilizler, yunanlar, fransızlar hep gelip bize yalvardılar sizde türklere karşı savaşa girin diye.. ama biiiizzzz... girmedik..

    atatürk : (yerinden kalkar.. kralın yanına kadar gider.. elini sıkar.. ve gözlerinin içine baka baka...) "verilmiş sadakanız varmış, geçmiş olsun ekselansları" der.

  • çoğu çevirinin aksine güzel bir iş başarmış insandır. bundan şikayet eden insana versen işi, karbeyaz diye çevirirdi muhtemelen.