hesabın var mı? giriş yap

  • sivil pilotluk için seçenekler şu şekildedir;

    1) anadolu, özyeğin gibi pilotaj bölümü olan üniversitelerin pilotaj bölümlerini bitirebilirsiniz. haliyle dört sene sürer lisans düzeyinde olduğu için.

    bu okullarda okuduktan sonra direkt havayoluna zıplayamazsınız tabii ki. aldığınız temel uçuş eğitiminin üzerine bir de uçuracağınız yolcu uçağının tip eğitimini almanız gerekir. bazı havayolları tecrübesiz pilotların tip eğitimi ücretini onlara borçlandırarak eğitimini verir ve işe başlatır. çalıştığınız sürede maaşınızdan kesilir ücreti. dışarıdan kendi başınıza almak isterseniz yaklaşık 30 bin euro civarı bir para ödemeniz lazım.

    2) havayollarının pilot akademilerine başvurabilirsiniz. cebinde pilotaj eğitimi alacak parası olmayan, üniversitede de pilotaj okumayan insanlar için en iyi seçenektir. şu anda türkiye'de thy, pegasus ve sunexpress yetiştirilmek üzere pilot adayı (cadet pilot) almaktalar.

    bu akademilere başvurduktan sonra belirli aşamalardan geçersiniz ve başarılı olursanız bir sözleşme imzalarsınız. bu sözleşme uyarınca eğitime bir para ödemezsiniz. sizin eğitim ücretiniz şirkette çalıştığınız süre boyunca her ay maaşınızdan parça parça kesilir.

    temel uçuş eğitimi de 1.5 yıl sürer yaklaşık, üzerine tip eğitimi alırsınız. şirkete göre değişmekle birlikte genelde yaklaşık 2 yıl sonra sağ koltukta olursunuz. hepsinin masrafını şirketiniz öder. sizden sadece eğitimde başarılı olmanızı bekler. çalışmaya başlayınca da her ay maaşınızdan eğitim ücretiniz için kesintiler yapılır.

    bu seçeneğin en güzel yanı iş garantiniz vardır. eğitim bittikten sonra işe girip girmeme gibi bir korkunuz yoktur. hatta bazı şirketlerde belli bir yıl çalışma zorunluluğu vardır. örneğin on yıl boyunca o şirket için çalışacağınız öngörülür sözleşmede. bu durumda en az on yıl iş garantiniz var denilebilir. türkiye gibi bir yerde mükemmel bir şeydir bu.

    bu seçeneğin elbette dezavantajları da mevcut. fakat onları şirket özelinde yazmam doğru olmaz sanıyorum.

    3) zenginseniz parayı basıp uçuş okuluna kaydolabilirsiniz. uçuş okullarının ücreti ortalama 70-80 bin euro civarındadır. bu kadar parayı okula verirsiniz, başarılı olup mezun olunca da 30-40 bin euro tip eğitimine verirsiniz veya ilk seçenekte bahsettiğim gibi tip eğitimini işe girdiğiniz şirkete borçlanarak da alabilirsiniz (eğer o şirketin öyle bir işe alım ilanı varsa tabii).

    bu seçeneğin boktan yanı iş bulamama ihtimali var tabii ki. o kadar parayı verdikten sonra işsiz kalmayı kimse istemez. yine de pilot ihtiyacı çok fazla olduğu için işsiz kalma olasılığı çok yüksek değil. yine de böyle bir opsiyon var tabii ki.

  • şunu arda turan yapsa demeyeceğinizi bırakmazsınız. ikiyüzlüsünüz amk.

  • hastanede doktora karşı sesini çıkaramayan, yakınlarına randevusuz baksın diye doktora el pençe duran tekniker gelmiş burada doktorlar zam alamayacak diye keyifli keyifli ışık hızıyla başlık açıyor.

    doktorlar kendine yetecek parayı bulur da senin bu fakir ruhun asla doymaz.

    resmen doktorla 2 senelik eğitim almış adamı bir görüyorlar. birinin yokluğu var birinden atanmayı bekleyen binlerce kişi var.

  • ebeveyn, düzenli sporla uğraşan, iş güç sahibi, tercrübelerini size aktaracak veya yanlışlarından ders almanıza vesile olacak o “30 yaş üstü bunaklar” olmasa burada anca sik sok muhabbeti yapıp tayt giyen kızın asıl amacı başlıklarında birbirinizi yersiniz.

  • bu gece tanıştığım taksicidir efendim. arka koltuğa oturdum, ağlak bir gitar tınısı geliyor radyodan, kulak kabarttım bb. king eric clapton düetlerinden thrill is gone çalıyor. şaşırdım biraz, fekat şarkı çok piyasa olduğu için pek de dikkat etmedim. ardından muddy waters mississippi delta blues çalınca duramadım, 'hep mi blues dinlersiniz' dedim, 'azer de var usb'de, ludacris de, ama şu an kölelikten kurtulma mücadelesi veren insanların hüzünlü ve yanık tonlarını hissetmek istiyorum' dedi. 40lı yaşlarda bir herif. 4 adet kitap okuyormuş aynı anda. hayatın durağanlığını hazmedemiyormuş, her şey olabildiğince hızlı akmalıymış, sabit kalan her şey canını acıtıyormuş, bu sebepten ötürü sürücülük yapıyormuş. yolda olmak onun ilacı imiş. ben araçtan inerken sonny boy - bye bye bird çalıyordu. düşünsenize. bir daha ne zaman yaşarım böylesini hiç bilmiyorum.

  • --- spoiler ---

    --- spoiler ---

    bir yerde kırılma noktası var. abisi chuck kendini yakmış. ölmüş. jimmy avukatlıktan geçici bir süre de olsa men edilmiş. (abisinin gözüne girmek için avukat olduğu, sık sık dünyada abisinden başka yakını olmadığını vurguladığı unutulmamalı bu arada) kim ona bir psikoloğa gitmesini tavsiye ediyor. adam her şeyini kaybetmiş. o noktada devam ediyor. kendi üzerinde düşünmeden. (düşünse bile biz onu anlamıyoruz.) psikoloğun kartını yırtıp çöpe atıyor ve kendini birilerine beğendirme amacından da vaz geçmiş -ki ilk iki sezon önce abisinin sonra sevgilisinin olmasını istediği kişi olmaya çalışıyordu- elinde kalan tek şeyle mücadele ediyor. her hareketi daha da batmasına sebep olsa da çırpınmaya devam ediyor. bütün bozgunlara rağmen. kendini iyi gösterip gücün ve paranın köpeği olmuş bütün çevresine rağmen -ki burada dizideki diğer şerefsiz karakter howard’ı kasdediyorum. ama ötekiler de sayılabilir.- elinden geleni yapıyor. ben diziyi böyle okudum. elinden gelenin en iyisini yapmış ve kendi olmaya çalışan mütevekkil insan mutluluğu var bu adamda. manikürcünün arka odasında penceresiz yatağına uzandığı bir sahne vardı. lüks rezidansı bırakıp geldiği. ellerini ensesinin altına alıp uzandığında ne kadar keyifliydi. mutluluk lüks arabada ya da rezidansta değil insanın kendi olmaya çalışmasında. bunu yaparken de kendi hakkında öyle uzun uzadıya düşünmeden elinden gelenin en iyisini yaparak. sorunlarla yüzleşerek. onlarla mücadele ederek. görmezden gelerek değil.

    bir de hayat karşımıza rastlantılarla iyi ya da kötü şeyler çıkarır. ama o rastlantılar bizim yaptığımız küçük seçimlere bağlıdır. kartelle girdiği ilişkiyi hatırlayacak olursak başlangıcı patenci kardeşlerle yaptığı dolandırıcılığa dayanır. yani çölde mahsur kalmışken bilmiyorum bunları düşündü mü ama. düşündüyse raslantılara suç atmak yerine kendi yaptığı seçimleri hatırlaması gerekir. niyet kaderi inşa eder de diyebiliriz. öyle işte.

    dizi aslında insanı anlatıyor. bütün karakterleriyle. kendimizi birilerine beğendirmeye çalıştıkça kaybediyoruz. kendimiz olmaya çalışırken de kaybediyoruz. ama kendimiz olarak kaybediyoruz.