koç burcu erkeği

• iç sesimizin en çok tekrarladıkları:
  
  - ben süperim
  - hiçbir şey bilmiyor
  - ben söylemiştim
  - cahil
  - kara cahil
  - yemezler
  - sen kimle dans ediyosun
  - nasıl oluyor da insanlar bu kadar basit birşeyin farkına varamıyorlar
  - ya ben yine süperim

milka'nın türkiye pazarında tutmamasının nedeni

• o parayla inek alırız.

80'ler çocuklarının travmatik geçmişi

• (bkz: vatka)
  (bkz: permalı saç)
  (bkz: kazak üstü kemer)
  (bkz: serpil çakmaklı)

30 ocak 2015 birgün gazetesi manşeti

• çok sağlam ayarlar vermiş ve en sonunda da güldürmüş manşettir.
  
  sağlam düzeltmişler.
  
  jpg okuyamam hd'si yok mu diyenler buyurun

israil bombasıyla kafası kopan çocuk

• ya bu arkadaşı artık şikayet eder misiniz,iyice gore, vahşet video barındıran siteye döndürdü ekşiyi.
  
  sözlükten uçurulması gerekmiyor mu artık?
  
  uzun süredir aynı şekilde başlıklar açıyor,evet çocuklar ölmesin ve tek üzüldüğüm onlar ve masumlar ama günlük çoluk çocuğun girdiği bir siteye böyle videolar yükleyemezsin.
  
  t:işin cılkı cıkması

atatürk büstü önünde çelenk parçalayan teyze

• “oy benim gözlemeci tonton teyzem”
  “oy benim güzel taşra insanım” diye cehaleti, kapalılığı güzellenen kadındır.
  
  edit: dağdaki çoban ile benim oyum bir değil

platoniğin aşırı umut veren sıradan davranışları

• doğaüstü birtakım olaylar. diyelim derstesin, hoca sözü sana verdi. dönüp de sana bakıyorsa, ohaaaa.
  
  kesin seviyor lan.

servis şoförünü döven motorcular

• olaya bak amk. servis şoförünü motorcular ticari taksinin üstüne yatırıp dövüyor ve hemen arkasında metro turizm otobüsü var. kıyamet alameti gibi.

parliament pazar gecesi sineması

• (bkz: 80'lerin sonunda 90'ların başında çocuk olmak)
  
  çoğu insanın geçmişe dönüp baktığında yığınla 'ahh' bırakmış olan tozlu sinema örneği.
  
  o zamanlar pazar banyoları olurdu. bu sanırım gelenekselleşmiş bir hale gelmişti. star tv logosu maviydi. evlerde birden fazla televizyon lükstü o dönemler. tek televizyon olur, çoluk çocuk anne baba bakardı. zaten star o zamanlar 'bu pazar parliament sinema klubünde şu film var' deyu reklam yapardı, herkes merakla beklerdi.
  
  tadının damaklarda kalmasının sebebi belki de belli bir dönem olmasıydı. şimdi koysalar aynı prestiji yakalarlar mı bilemem. ama sanmıyorum.
  
  buram buram sabun köpüğü ve gri bir serbestlik gelir aklıma parliament sinema geceleri denilince. çoğu filmin yarısında uyumuşumdur, ninni gibi.