hesabın var mı? giriş yap

  • "günde 5 saat çalışıp 2.750 tl maaş alan imamın görevi; günde 10-12 saat çalışıp 1300tl alacak olan asgari ücretlilere şükretmesini ögretmek!"

    (bkz: yılmaz özdil)

  • karadeniz'in doğusunda, siyasi başarısından emin politikacı bir grup halkın nabzını tutarken....
    bir köy kahvesinde toplanan kalabalıktan bir yaşlı emice,politikacılara;
    - uşşağum de pakayim baa, siz hiç içki içer misinuz?
    - yok dede, biz içkiyi ağzımıza bile sürmeyiz, günahtır.
    - sigaraniz var midur?
    - dede biz sigaraya karşıyız, her yerlerde yasakladık bile.
    - peki kumarinuz var midur?
    - yok dede, biz olduğumuz sürece memlekette kumar oynanmaz.
    - kari kiz işleriyle araniz nasildur?
    - dede hiç olur mu, o da örf adetlerimize aykırıdır. sümme haşa.
    - peki la' uşşağum, sizin hiç masrafinuz yoktur... neden pu kadar çalaysunuz?

    mail ile gelmiştir.

  • çok zor bir durumu yaşayan insandır.

    ne bileyim hüzünleniyorsun, duygulanıyorsun vs. ama bunları kimseyle konuşamıyorsun. aslında konuşmak istesem de anlatamıyorum, insanları kendi dertlerimle bunaltmayı zaten sevmiyorum. kendi kendine cevap bulamadığın şeyler için başkalarından cevap beklemek zaten saçma geliyor. ama bir yerde birikiyor, atamıyorsun içinden. bir de ben optimist bir insanım, bu durumda daha da zorlaşıyor. hem hüzünlü olup hem mutlu olmaya çalışmak çok zor.

  • başlığı görünce, korkak bir göçmen örneği olarak annemin babaannesinden bahsetmeyi borç bildim.

    makedonya'da biri dokuz yaşında, diğeri bebek iki küçük çocuğuyla, savaşmaya giden kocasını beklemektedir. aniden silahlı sırpların yaklaştığı haberi gelir. sadece çocuklarını yanına alarak, ki birini de yolda kaybeder sonrasında, kaçarak tekirdağ'a ulaşır. varlıklı bir ailenin kızı olarak büyümüş bu kadın, hayatta kalmak için hastanelerde hademelik yapar dilini anlamadığı insanların arasında. makedon olduğu halde osmanlı topraklarına vatan deyip savunan kocasının tekrar onu bulması yıllar sürer.

    sevdiklerini hayatta tutmak için annesini, babasını, kardeşlerini, dostlarını, malını mülkünü geride bırakıp bilinmeze doğru gitmek buralarda atıp sıkmaya benzemez.

    debe editi: kültürel çeşitlilik bir ülke için büyük zenginlik. keşke kirli politikalara malzeme edilmese.

  • bir kere korkmadım onda da gözümü ambulansta açtım. yıllar önce trafikte biriyle tartışmıştım, artık kavga edecek kıvama geldik ben tam yumruğumu sıktım tiger uppercut yapacağım sırada elektrikler gitti ama sadece bende gitmiş. gözümü ambulansta açtım. sonra hastanede babama n'oldu dedim, ilk rauntta nakavt oldun dedi, herif tek yumrukla beni asfalta yapıştırmış. ben tabi umursamıyormuş gibi işi şakaya vurdum, ağzımı yamultup "adrian adrian" diye bağırdım hastanede.

    ilkokul birinci sınıftan sonra ilk kavgam bu olacaktı ve ben kendimi çok hazır hissediyordum. ama beni tek yumrukla harikalar diyarına gönderen bir boks hocasıymış. bir insan boks yapabilir, hobi olarak yapar profesyonel olarak yapar hiç sorun değil ama boks hocası nedir arkadaş. türkiye'de kaç tane boks hocası var bunların kaçı trafikte seyir halinde? zaten herif boks hocası gibi de değildi. senin benim gibi biri işte. insanda şans olsa arabadan fadıl fıdıllıoğlu gibi biri inerdi. neyse şikayetçi olmadım, o da özür diledi zaten. konu kapandı ama kafamdaki şişlik baki.