hesabın var mı? giriş yap

  • çok mu zor be bir düşün. senin yaşadığın ülkenin %90 nı ateist olsa.
    cb ''bunlar müslüman'' dese ne hissedersin acaba. topluluğa sırtını dayamak ne kadar kolay. bunu bir müslüman olarak yazıyorum.

  • la hatun balkon kapisini acik biraktim, adres su, oda numaram su, ciplak olacam diye davet cikariyor olayi yanlis anlamissiniz.

  • -akşam beraber yemek yiyelim mi ordan da bir mekana geçer birşeyler içeriz..
    - ne gerek var o kadar masrafa direk sana geleyim..
    -canım benim..

  • nükleer santral patlamaz, olabilecek en kötü senaryo loca denilen core bölümüne sogutma sivisi ulasamamasi sonucu olusacak olan yakit erimesidir. bu olayin olmamasi icin de düzinelerce ek sistem var. fukishima ya da chernobyl ile kiyaslamak mantikli degil, fukishima 1974'de insa edilen bir yapi olmasina ragmen 9 buyuklugunde depremden hasar almadan kurtulup reaktor kapanmasi icin gerekli sogutma yapilirken tsunami sonucu elektrik kaybi ile sikintiya girdi. yedek jeneratorler su gecirmeyen bir yapida muhafaza edilseydi sorunsuz kapatilacakti. burada da reaktor vesseline dusen boyutuna bagli olarak 1-2 bomba tehlike teskil etmez. bu vesseller boing-737 carpmasina karsin dayanikli insa ediliyor, terorist ataklarindan korunmak icin. risk yok denemez ancak insanlari korkutup cok buyuk felaket olacak demenin bilimsel bir yani yok.

  • odamı yeşile boyamış.
    o damı yeşile boyamış.
    o, damı yeşile boyamış.
    o da mı yeşile boyamış?

    yukarıdaki 4 cümlenin anlamı da aynı diyorsanız benim daha söyleyecek bir şeyim yok. de/da, noktalama işaretleri, her ne geliyorsa aklınıza dilde olmasının bir nedeni var işte, niye kullanmamak için bahane üretiliyor anlamıyorum!

  • (bkz: terazisin sen oğlum)
    sevim koş! replik var.

    kim ne derse desin; yeni nesli seviyorum, yutup ile büyüyüp her şeyi öğreniyorlar. 5 yaşındaki çocuklarda çoğu kişinin ömrünce kurmadığı entelektüel laflar var.
    bu çocukları seviyorum çünkü bizim neslimiz gibi yımrık yımrığa kavga etmiyor büyük çoğunluğu. sözlü tartışmalara giriyorlar ve işi şiddetle değil, anlık hakaret patlamalarıyla çözüyorlar.
    bu da yanlış tabi, ama kan çıkmıyor nihayetinde.
    abileri, babaları elaleme "sen nasıl yan bakıp omuz atarsın" atarı yaparak çekip vururken, sorunlarını tartışarak çözen çocuklar büyüyor.
    eh, bu da bir şeydir.