hesabın var mı? giriş yap

  • çok enteresan kodlamalar ile çalıştığım sınav.

    mesela boksit aklıma ''amk '' kısaltmasından geliyor.

    antalya-akseki
    muğla- milas
    konya-seydişehir.

    volkanik set göllerinde, lavlar gölden dışarı taşarken bi bahçıvanın set kurduğunu düşünüyorum.

    balık
    a
    haçlı
    çıldır
    ercek
    van

    bi tane kadının yanına gidiyorlar, diyorlar ki türkiye'nin ilk kadın valisi olur musun ?
    yok, diyor. sonra ısrar ediyorlar. yine olumsuz cevap. lale verip tekrar ısrar ediyorlar, kadın da bıkkınlıkla ay! tamam, diyor.

    türkiye'nin ilk kadın valisi, lale aytaman.

    edit: gülmeyin piçler

  • benimdir o. küçükken çok çalıştım babamla inşaatlarda. hiç utanmadım paramız yoktu ama mutluyduk. şimdi istediğim işi yapıyorum. geçmişime bakıyorum da pişman değilim.

  • bakın bunlar kendilerini "modern" gören ve çalışmak için dışarı çıkmak zorunda olan tayfaya çomar diyen kesim. en az yüzde 99'u. hep derim bu ülkenin muhalifi de çomar, çomarı da çomar. bir insanın siyasi görüşü evet size fikir verir fakat aptal aptaldır.

  • "program files klasörünün altına kurulmayı istemeyen artist programlar"'dır aslı, elli harf diyetiyle yukarıda gördüğünüz hali almışlardır.

    neyse efendim. program kurcaksınızdır. bulursunuz setup dosyasını, enter'a basmak veya tıktıklamak suretiyle başlatırsınız kurulumunuzu. eh bir ara nereye kurulacağını soracaktır program, ve size de default bir değer verecektir. işte artist program ile efendi program arasındaki ayrım bu noktada yapılır.

    efendi program, "c:\program files\halimsalim" gibi bir değer taşıyor olacaktır, kanaatimce normal olanı da budur.

    kendini fasulye gibi nimetten sanan program ise "c:\neyintursusu\pancar" gibi bir değer seçecektir. yani kendini direk c: 'nin altına install ettirecek kadar değerli görmektedir paşa beyimiz. (bkz: bak sen)

    iyice tozutmuş programlar ise
    "c:\harikaprogramlar\gelbizekatilbize\yarraaamiyeooo\robdosambr\"
    gibi klasör değerleri atarlar kendilerine ki, deli ederler, cin ederler adamı.

    kimsin olm sen? artist misin? koskoca paint shop pro, internet explorer, kazaa vs vs bile efendi efendi program files'ın altına kurulurken, sen ne diye zirzopluk edersin? otur oturduğun yerde kırmiyim cd'ni.

  • yahu influencer’lar falan hadi yine neyse, iş insanı sayılırlar. bu kadına ne sorup neyin cevabını alacağız amk? eser’in geceleri horlayıp horlamadığını mı soracağız?

  • 7. bölümün sonunda koltuğa çivilendim, bir süre bakakaldım öylece. bu diziyle ilgili birçok kişinin gözden kaçırdığı bir nokta var ki; bunu farkedince bu dizinin kalitesini daha da iyi anlıyorsunuz: dizi bb öncesini anlattığı için senaristin sizi şaşırtabileceği alan çok sınırlı ve buna rağmen izlerken sizi germeyi ve merak ettirmeyi başarıyorlar. bir de öncesinde bb izlememiş birisinin, bu diziyi izlerken alabileceği keyfi düşündüm de, bence yeni başlayan birisi ilk olarak bcs ile başlasa 2 diziden de alacağı keyif maximum olurdu.

    ***bundan sonrası spoiler***
    bence howard'ın yaptığı konuşma sadece kim ve jimmy'e değildi; vince abi o konuşmayla biz seyircileri de tokatladı. aslında altmetinde bize: “6 sezondur hiç sempati duymadığınız howard'ın neler yaşadığını, nasıl bir hayatı olduğunu bilmeden, nasıl da kolayca yargılayabildiniz onu?! üstelik de, zevk için milletin hayatıyla oynayabilecek tiynetteki 2 sosyopatın peşinden giderek.” diyerek ayarı verdi. howard'ın o havalı görünüşünün altında, farklı sorunlarla uğraşan, derdi olan bir adam vardı yani. yukarıda bazı yazarlar howard şöyleydi böyleydi diye abartmış da abartmış. klasik beyaz yakalı çirkefliklerinden öteye ne yaptı bu adam amk? böyle kolayca adam harcamaya başlasak, ohooo, bunca yıl çalıştığım şirketlerdeki yöneticileri temizleye temizleye usta bir suikastçi olur çıkardım.

    chuck için elinden geleni yapmış; ölümünden sonra bile itibarını hep göklere çıkarmış; kim'e saygısını ve verdiği değeri hep göstermiş; jimmy çıyanına bile fırsatlar sunmuş birisiydi ve resmen 2 tane manyağın eğlencesine kurban oldu. zaten 7 bölümdür bu ikilinin girdiği şu oyundan irrite oluyordum; bu bölümü izlerken de “ha şimdi birşey olacak” diye diye gerilerek izlemiştim; tam artık rahatladım derken, bombayı patlattılar. vince reis çok fena ketenpereye getirdi bizi.

    çok yazık oldu altın saçlı garibime ve bunun suçlusu da o sosyopat ikilidir. lalo'nun hamamböceği benzetmesinin de ne kadar doğru olduğunu anladım. zaten mike bile jimmy yerine kim ile konuşmayı tercih edince, artık jimmy'nin karakteri hakkındaki resim daha da netleşmişti. bir kişi bile jimmy'e güvenmiyor amk. walter reisi bile yoldan çıkarıp daha da gaza getiren, bu saul goodman'dı zaten.

    gelecek sezon yaşadığını bildiğim için, jimmy için boşuna beddua etmeyeyim ama umarım bu yaptıkları ileride gene'den çıkar; ne diyeyim.

    ***spoiler sonu***

  • dileyene fon müzik

    genç ve başarılı bir yönetmen yeni filmi için kadın oyuncu aradığına dair gazeteye ilan verir. gün boyu ardı sıra genç, güzel ve alımlı kadınlar mülakat için yönetmenin karşısında tüm cazibelerini gösterirler. kuyruğun sonuna yaklaşırken kömür gözlü, pespaye bir kadın her şeyden habersiz yönetmenin deneme kamerasının önüne oturur.

    kısa sohbetten sonra sonra yönetmen "bana çantanızı açıp içindekileri birer birer anlatır mısınız?" der. genç kadın, arkasındaki çantaya uzanır yavaşça , fermuarını açar ve eline ilk olarak kırmızı bir elma gelir, çıkarır anlatır "bu elmayı sabah tezgah başında meyvelerini parlatırken gördüğüm manav hediye etti. çok iştahlı bakmış olmalıyım."

    sonra bir kitap çıkarır çantadan. kitaba şöyle bir bakar romanın baş karakterinin dalaverelerini uzun uzun anlatır. ardından makyaj çantası, iş ilanını gördüğü gazete ve günlüğünden uzun uzadıya bahseder.

    çantanın gizli bölmesine atar elini. oradan iki fotoğraf çıkartır. biri uyuyan genç bir adam fotoğrafıdır. "sevgilim" diye açıklar. "fotoğraf çektirmeyi hiç sevmez, ancak uyurken çekebiliyorum fotoğrafını." ikinci fotoğrafın ise annesinin evlenmeden önceki hali olduğunu ve yıllar geçtikçe ne kadar değiştiğini uzun uzadıya anlatır.

    bu oyun on beş dakika sürer. yönetmen aradığını bulamamış halde kıza gidebileceğini, aranıp haber verileceğini söyler ve mülakata on dakika mola verir. halen aradığı kadını bulamamıştır. tam o esnada karşısındaki sandalyede asılı çantaya gözü ilişir. biraz önce çıkan kadına aittir. telaşla asistanını uyarır "giden kız çantasını unutmuş hemen koşup yetiştirsene."

    asistan kız sandalyeye bakar ve "yooo.. o çanta bana ait." der. o an adam koltuğundan fırlayarak kadının peşine düşer ancak aradığı kadın çoktan kayıplara karışmıştır.

    iş bu hikayede de anlatıldığı üzere; doğru insanlara gerçekten tek tük rastlıyoruz, değerinin farkına vardığımızdaysa maalesef geç kalabiliyoruz, hüsrana uğrayabiliyoruz. önemli olansa zamanında, onu kaybetmemeye çabalamak ve ona odaklanabilmek.

    edit: imla. minik eklemeler.