hesabın var mı? giriş yap

  • "biz salağız," demenin başka versiyonu ya da "biz mallık yaptık karambolde ama bununla da övünme yolunu bulduk," çakallığı. (bkz: turkcell)

    kardeşim yeteri kadar dikseydin o çekim noktasını, fazlası neden? ona harcayacağın parayı tut cebinde, kar hanene yaz, konuşma ücretlerini düşür.
    mallığını reklam yapan ilk bunlarda görüyorum.

    sanki türkiye sınırları genişledikçe genişliyor, bunlar da dikiyor da dikiyor.
    fazlasını isteyen yok, yeteri kadar dik, bizi dikme...

  • hin bi abiymiş. yaşadığı şehrin ileri gelen 100-150 kişisine, "herşey ortaya çıktı, çabuk kaç" cümlesinden ibaret imzasız mektuplar yollamış. ertesi gün 10-15 kişi terketmiş şehri.

  • skordan bağımsız belki de abartıyorum bilmiyorum ama bütün sporcularımız çok güzel değil mi? yani fiziksel güzellikten bahsetmiyorum, hepsinin yüzüne bakınca “ne kadar iyi bir insana benziyor” diyorum içimden istisnasız. hareketlerde, mimiklerde en ufak bir kibir, kendini beğenmişlik hissetmiyorum. birbiriyle olan iletişimlerine baktığımda o kadar samimi ki kimseyi birbirinden ayırt edemiyorum. takım olmak, aynı hedefe bütün olarak yürümek bu olsa gerek. gerçekten skordan bağımsız gurur duyuyorum. şu pazar sabahı ekstra duygulanmış bile olabilirim.

  • doksan dokuz sene önce bugün, büyük taarruz başlamış ve ingiliz yetkililerin: “türkler bu tahkimatı altı ayda geçebilirlerse kendileri ile iftihar edebilirler.” diyerek övdüğü yunan ordusu ve yunan hattı adeta bozguna uğrayarak ağır kayıplar vermiştir. taarruzun ikinci gününde olayın ciddiyetini idrak eden itilaf devletleri izmir’de bulunan konsolosları aracılığıyla atatürk’e bir telgraf çekerler ve atatürk ile görüşmek istediklerini beyan ederler.

    atatürk ise telgrafında, kendileri ile 9 eylül tarihinde kemalpaşa’da(eski adıyla nif) görüşebileceklerini söyler. konsoloslar atatürk’ün bu cevabını saçma bulurlar ve telgrafa cevap vermezler. daha sonra gazi tarihe geçen o emri verir: ordular ilk hedefiniz akdeniz’dir ileri. bu emirden sadece birkaç gün sonra atatürk ve ordular gerçekten de 9 eylül tarihinde kemalpaşa’da olurlar ve ortalıkta ne bir konsolos ne de bir yetkili vardır. atatürk bu durumu nutuk’ta şöyle kaleme almıştır: “söz verdiğim gün ben kemalpaşa’da bulundum. fakat görüşme isteyenler orada değildi. çünkü ordularımız, izmir rıhtımında, ilk verdiğim hedefe akdeniz’e ulaşmış bulunuyorlardı.”

  • ben bu listenin maaşı az vermesi için işveren'e haklı bir bahane olarak hazırlandığını düşünüyorum. arkadaşlarımla da baktık ve onlar da böyle söyledi.

    çünkü bu sitedeki bu alanlardaki maaşlar az. yer yer yarı yarıya kadar farkeden durumlar var. en yüksek maaşın iki katı kadar maaşla o pozisyonda çalışanlar var.

    bence araştırılmalı bu durum. patronun eline maaş konusunda büyük koz veriyor.

  • babane telefon açar, dersleri sorar;

    - eh fena değil babane, idare ediyoruz işte
    - geçtin mi hepsinden var mı kaldığın?
    - işte bir dersten kaldım, diğerleri fena değil ama.
    - hangi dersmiş o?
    - eee... elektromanyetizma...
    - nesini anlamadın ki de yapamadın, anlat neymiş yani o ders?
    - şimdi babane.. ee.. elektrik.. yüzeyler.. curl.. silindirik var.. şimdi, hesap..
    - bak işte bilmiyomuşsun ondan kalmışsın doğru düzgün bir anlatamadın bile
    - ...

  • altın değerinde baharat. 1 kilosu için 100-130 bin civarı safran çiçeği gerekiyormuş. çok güzel mor bir çiçek kendisi ama baharat o çiçeğin ortasındaki sarı renkli -hani şu koklayınca farkına varmadan salak salak burnu sarı dolaşmaya neden olan- dişi organlardan elde ediliyor. yani ortadaki o sarıların hepsi bile işe yaramıyor, erkekler çöpe. türkiye'de çok sayıda türü olmasına rağmen baharat yapmaya yarayan türü çok az. dolayısıyla da dünyanın en pahalı baharatı. uygun fiyata bulunursa sevinmemek lazım, çünkü fiyatı uygunsa size aspir veya aynisefa, o da olmadı zerdeçal kakalamışlardır. orijanilliği ise en kolay boyama gücünden anlaşılabiliyormuş. yarım çay kaşığı kadar safran, bir litre suyu sarı-kavuniçi renge boyayabiliyomuş. diğerleri içinse bu mümkün değilmiş.

  • kafa dengi beraber saçmalanacak arkadaş gibisi yoktur bu dünyada.

    marlon brando'nun çocukluğundan beri beraber olduğu çok yakın bir arkadaşı varmış. wally cox. ikisinin de mizah anlayışı ortak olduğu için yani frekanslar tuttuğu için yıllar boyunca farklı yollara gitseler de dostlukları ömür boyu sürmüş.

    illinois'de 8-9 yaşında başlayan arkadaşlıkları, wally cox'un ailesi new york'a taşındıktan ve yıllar sonra brando ailesi de oraya taşındıktan sonra da devam etmiş.

    iki arkadaş, hayata atılınca new york'ta ev arkadaşı olmuşlar. brando uzun ve güçlü, cox sıska ve gözlüklüymüş. brando'ya göre daha narin. ancak her ikisi de akıllı ve komikmiş. wally çok ince ve gözlüklü olmasına rağmen şaşırtıcı derecede atletikmiş ve brando'ya karşı kendini koruyabilirmiş, brando sürekli el şakası vs derken dövermiş wally'yi. ikisinin birbirine uymayan fiziksel özelliklerine rağmen bu kadar iyi anlaşabilmelerine aileleri dahil herkes şaşırırmış.

    brando sinemada yavaş yavaş yükselirken, cox tv dünyasında yükseliş yapmaya çabalamış. önce özel partilerde, sonra da halka açık stand-up komedisi sergilemiş ve gösteri dünyasına komedyen olarak girmiş. sonra brando'nun kendisi kadar çılgın olan annesi oğluna rakun hediye etmiş. new york'taki bir apartman dairesinde russell adında bir evcil rakunları olmuş. wally cox, "sen ne değişik bir insansın, hiç evde rakun beslenir mi" dedikten sonra rakunun kokusuna ve davranışlarına dayanamayarak evden taşınmış.

    brando, arkadaşı wally'yi desteğini hiç esirgememiş. cox'u oyunculuk eğitmeni stella adler'den oyunculuk dersleri almaya ikna etmiş. ve böylece wally cox aktif oyunculuk kariyerine devam edebilmiş. brando bir film yıldızı olurken cox da televizyon'a giriş yaparak 1950'lerin başında ünlü olmuşlar.

    sonra marlon brando ve wally cox kaliforniya'da yaşamaya başlamış ve sık sık birbirlerinin evlerinde görüşmeye devam etmişler. çoğu zaman ikisi beraber ölüm vadisi'ne yürüyüşe gidermiş. wally cox 3 kere evlenmiş ve eşleri, brando'nun kızgın ruh halleri ve tuhaf davranışları nedeniyle ona katlanamazmış ama wally, brando'ya çoğu kişiden daha iyi tahammül ve idare edermiş.

    1973'de brando'nun kariyeri the godfather ile geri dönüş yaparken, wally cox 48 yaşında aniden kalp yetmezliğinden ölmüş. bu kayıp brando'yu epey yıkmış tabi. anma törenine katılmamış ve yasını kişisel olarak gizli tutmuş. cox'un cenazesi yakılmış ve dul eşi brando'dan külleri özel bir yerde dağıtmasını istemiş. bir nevi vasiyet gibi bir şeymiş bu. brando bunun yerine, arkadaşının kalıntılarını savurmak yerine yıllarca saklamış. hatta yıllar sonra brando bir röportajda wally'nin külleriyle konuştuğunu bile söylemiş. marlon brando öldükten sonra onun da cenazesi yakılmış ve ailesi her iki adamın da küllerini yürüyüş yaptıkları ölüm vadisi'ne saçmış.

    marlon brando time dergisine verdiği bir röportajda, wally cox'u kardeşi olarak gördüğünü ve "o adamı ne kadar özlediğimi ve sevdiğimi anlatamam" demiş.

    ölümüne kadar arkadaşı hep yanındaymış, brando da öldükten sonra beraber savrulup gitmişler. rip.