anne

• her şeyim, sonsuz sevenim, arkadaşım, sırdaşım en büyük destekçim, beni yalnız bırakmayanımdın.
  130 gün oldu. dile kolay kalbe hiç kolay olmayan, sonsuz özlem dolu..
  bir daha yapamayacaklarımız için , yapamadıklarımız için , sesini bir daha duyamayacağım için , kokunu alamayacağım için, öpüp sarılıp uyuyamayacağım için, en güzel veya en zor günlerimde hep sensiz , eksik, yalnız olacağım için çok üzgünüm.
  sen ne büyük bir sabır timsali, neşe kaynağı, hayata ne güzel tutunan hiç kimsenin kolay kolay gösteremeyeceği kabullenişi gerçekleştiren, merhameti vicdanı içinden taşan, melek gibi biriydin annem.
  yaşarken kıymeti bilinmeyen günler, anlar. zamanı geriye sarmak istemek, sarsak zaten koynunda uyurdum hep sarılıp.
  ömür boyu ciğerimi dağlayacak eksikliğin, iyileşmez bir yara olarak içimde kalacak..
  el ele tutuşup yürüyüşlerimiz, kahkahalarımız, planlarımız, ağlaşmalarımız bir anı şimdi. anasız kuzu melemez derdin. şimdi bunu tecrübe etmek çok acı...
  umarım yattığın yerlerde mutlu huzurlusundur.
  hayatta olanlar sımsıkı sarılsın. giden geri getirilmiyor...