yedi sin sofrası

• iran kültüründe "yedi sin sofrası" 21 mart nevruz günü kuruluyor. farsçası sin harfiyle başlayan 7 tane yiyecek bulunan bir sofra. her birisi bir simge ve her biri ayrı kapta bulunuyor. elma, iğde, sarımsak, sirke, sebze (buğday, mercimek, maş; bunların çimlendirilmiş halleri), sümbül, sumak, semanü (buğdaylı yiyecek, tatlı, içinde badem var). bunlarla masa hazırlanıyor. mutlaka ayna da sofrada tutuluyor. su mutlaka. kırmızı küçük balık canlı konuyor, ufak akvaryumunda. 13 gün o masa evde hazır tutuluyor. 2 nisan geldiğinde 13 gün bitmiş oluyor. ve on üçün bitmesi piknikle kutlanıyor. sofrada süslenmiş yumurta oluyor, paskalya yumurtası gibi, boyanıyor. her birinin tabağı var. sikke yani madeni para da var sofrada. sofrada anılacak insanların fotoğrafı da olabilir. bu tahılın bir çeşidi o günler için çimlendirilmiş, yetiştirilmiş oluyor, sofrada yeşil süs gibi. sizdehbederde pikniğe bu tahıl götürülür ve suya akıntıya bırakılır. iyi sayılara karşılık on üç (13) kötü sayılan sayılardan. 13. gün kimse kimsenin evine gitmiyor. herkes dışarda kutluyor. kötülüğü dışarıda bırakmış oluyoruz. o yüzden onüç kaçırılmış, kötülük kovalanmış oluyor.
  
  simgeler:
  iğde (senced): iyi iş dileği.
  elma (sib): hem aşk hem sağlık demek.
  sebze (örneğin buğday çimi): iyilik, şenlik, iyi huyluluk.
  semanü: sabır, dayanıklılık, güç, adalet demek.
  sarmısak (sir): tasarruf, sınır belirliliği demek.
  sirke: teslim olmak.
  sumak: sabır, tahammül gibi bir şey.
  
  balık yaşam için, su aydınlık için, fotoğraf vefa ve anımsama için, para/sikke bereket ve destek için, yumurta doğuş ve doğum, ayna nazarla ilgili. türklerin ev hediyesi veya ev donanımı olarak aynaya yaklaşımı gibi. bazıları kuran , bazıları hafız-ı şirazi'nin kitabını sofraya koyar.
  
  (bkz: nevruz/@ibisile)
  (bkz: dokuz/@ibisile)
  (bkz: hyakhintos bayramı)
  (bkz: hacı firuz)
  (bkz: s harfi)
  (bkz: un ağzı açma)
• (bkz: heft sin)