ya alkol olmasaydı ^*

• ... alinti:
  
  "cunku yalniz o vardi, o alkol biciminde olmak
  o sonsuz burusukluk
  o sonsuz burusukluk: ya alkol olmasaydi
  ya alkol olmasaydi
  
  ve alkol olmasaydi biz olumsuz kalirdik
  dayanilmaz acisinda bir olumsuzlugun
  biz oylece kalirdik"
  
  (bkz: edip cansever), (bkz: tragedyalar)
• "...
  ya alkol olmasaydı. bir uzun bardaklarımız vardı. herkes birbirinden artardı
  bulanık, bungun artardı
  kuru gök, kuru bir yağmur bırakırdı sesimize
  çok uzaklarda çok düşündüğümüz bir şey solar solar solardı.
  ..."^*
• tragedyalar iv
  
  episode
  
  ya alkol olmasaydı. bir uzun bardaklarımız vardı. herkes
  birbirinden artardı
  bulanık, bungun artardı
  kuru gök, kuru bir yağmur bırakırdı sesimize
  çok uzaklarda çok düşündüğümüz bir şey solar solar solardı
  meyhaneler biraz olsun solardı
  imgeler ve bütün çözüm yolları. bardaklar
  bardaklar, o uzun bardaklar, dişi alkoller yani
  çiftleşip bırakırlardı sesimizi
  sirkler ve bütün sirkler, atlıkarıncalar öyle
  çılgınca dönerlerdi sesimizde
  biz bütün görme gücüyle görürdük sesimizi
  renksizdi
  ve nasıl kirliydi ki, her günkü kuşkulardan
  her türlü engellerden, aşklardan ve kurallardan
  - sesimizi duyuyor musunuz. hayır!
  - sesimizi duyuyor musunuz. evet!
  yani işte böyle biz
  tek anlamlı iki söz parçası olan.
  
  biz bir de çok eski zamanlardan kalmış olurduk. ve bir de
  sert içkiler içerdik - bu tuhaf akşamları kim çizdi
  öyküsü tanrılardan ve açık denizlerden derlenen
  bu tuhaf akşamları kim çizdi
  güçlü bir soluk tarafından ve hırsla
  
  ve kirli
  ve büyük bir sirk çadırı gibi, uçsuz bucaksız
  bu tuhaf akşamları kim çizdi
  biz içkiler içerken.
  
  biz içkiler içerken cam kapılar yeryüzünü keserdi
  düşük organlarıyla kadınları keserdi
  biz içkiler içerken
  kesilince giderdi
  cam kapılar dönerdi, dünyacığımız kanardı
  cam kapılar dönerdi
  gökboyu giderlerdi bir saydamlığı akıtıp
  doğanın gizlerine ve bütün rahimlere
  gökboyu giderlerdi
  tezgâhlar bira çekerdi
  tezgâhlar bira çekerdi, çürük ot oralarda kokardı
  çürük ot, çürük ot..
  oralarda kokardı
  sonra hep eski zamanlardan kalmış olurduk, o tenha
  bahçelerde, tasvirlerde, bir garip kum sarılığında
  olmuş olurduk
  sonra birden çağımıza girerdik. o çılgın
  atlarımız, örtülerimiz alkolden
  anılarımız, içgüdülerimiz
  ve büyük çıplaklığımız alkolden
  alkolse biraz olsun alkolden yaratıldığımız
  tanrımız bilincimiz tanrımız
  çağımıza girerdik.
  
  çağımıza girerdik, kaygan ve boyutsuz bir anlam biçiminde
  kurumuş bir kan kokusu ağzında
  kemikten bir av borusu tadında
  ağrılı bir hayvanın benekleri üstünde
  çağımıza girerdik
  çağımıza girerdik, çiftleşip bırakırdık çağımızı
  bırakınca giderdik
  bırakınca giderdik. sonra her şey giderdi. ve artık
  bir silah patlasa, bir kurşun
  doğayı baştanbaşa kanatan
  bir kurşun olurdu. içkilere dönerdik.
  çünkü başka ne vardı, alkoller bizi yıkardı
  sığ denizler gibiydi alkol, geçerdi üstümüzden
  ve birden bırakırdı bizi
  biz öyle kalırdık da çakıllamış ve beyaz
  seslerimiz birbirinden artardı.
  
  çünkü yalnız o vardı, o alkol biçiminde olmak
  o sonsuz buruşukluk
  o sonsuz buruşukluk: ya alkol olmasaydı
  ya alkol olmasaydı
  
  ve alok olmasaydı biz ölümsüz kalırdık
  dayanılmaz acısında bir ölümsüzlüğün
  biz öylece kalırdık
  imgelerin ve bütün çözüm yollarının bir öte dünyasında
  yani bir gerilimde, her şeyin bir kavram olup aktığı kanımızda
  oralarda
  sevişirken kalırdık
  akarsular alkollere girer kalırdı
  balıklar soğuk soğuk devinirdi, kalırdı
  içe ingin gözlerimiz vardı, kalırdı
  bir sessizlik gününün durmadan kutlandığı
  oralarda kalırdı.
  
  çünkü yalnız o vardı, o alkol biçiminde olmak
  o sonsuz buruşukluk
  o sonsuz buruşukluk: ya alkol olmasaydı
  ya alkol olmasaydı.
  
  herkes nerelerden olsa biraz sarkardı
  bir şeyden, bir olaydan, korkunun ilk yerinden
  işkenceler biraz olsun sarkardı
  ve duvar kâğıtları sarkardı ve sinek pislikleri, ampuller
  intihar zabıtları sarkardı
  evraklar, çekmeceler
  telefonlar biraz olsun sarkardı
  ve sesler örtmek için sesleri, sarkardı
  ve eller
  çürükler, sinir uçları
  bir korkunçluk gününün durmadan kutlandığı
  sert duvarlar beyaz beyaz kanardı
  ve polis müdürleri sarkardı kuşkunun ilk yerinden
  belki de bir cümleden: bütün işkencelere rağmen konuşmaz!
  diye harfler öyle öyle sarkardı
  ve cezaevleri sarkardı ve ıslak tabutlukar
  ve kurallar sarkardı, yasalar sonra sarkardı
  bir şeyden, bir olaydan, acının ilk yerinden
  herkes nerelerden olsa biraz sarkardı.
  
  koro
  
  ellerin ve bütün eylemlerin biraz olsun sarktığı
  sizi yok saymaya geldiklerinin anlamıyla
  şimdi bir anlama geldiğigiller çağı.
  
  episode
  
  ya alkol olmasaydı. bir uzun bardaklarımız vardı. herkes
  birbirinden artardı
  bulanık, bungun artardı
  kuru gök, kuru bir yağmur bırakırdı sesimize
  çok uzaklarda çok düşündüğümüz bir şey solar solar solardı.
• (bkz: altı votka körler derneği)
• yaşamda kalabilmenin en önemli ilacını ifade eden edip cansever dizesi.
• sıklıkla tekrarlar olduğum edip cansever dizesi. "bir uzun bardaklarımız vardı. herkes birbirinden artardı." beyoğlu sokaklarında mendil satan çocukları, yan kesicileri, torbacıları... (bakıp)görmeden yürürdük. kar soğudunda evsizlere dertlenip bütün camları açmazdık. soğuğu/kimsesizliği hissetmek için. bütün "imgeler ve bütün çözüm yolları, bardaklar" dolusu alkolle daha kolay yakalanırdı. ebe, tura bir, iki, üç...
• bir serhoş şiir.
  
  "bu tuhaf akşamları kim çizdi?"
• bbc kıyamet senaryosu olarak bu fikri işleseymiş keşke.
• "pencereden kar geliyor" ile fena çarpan şiir.
  
  edip cansever ve erkan oğur.
  varsınlar hep çarpsınlar, şerefe.
• "ne yapsam
  alkollere gitsem.
  giderim alkollere bir mektup gibi
  alkollerden gelirim bir mektup gibi
  bellidir sırtımdaki kan lekesinden ve puldan"^*