waterloo'da bir dişi kedi
-
ismet özel şiiri, çok şiir ve karaşın; biraz da şizofren elbette. buradaki şizofren kelimesi hakaret asla değildir. félix guattari ile okuyunuz efendim.
~
o silik aynalarda şaşırdığım pis yüzüm
daha çok insanlara benzeyen ve onlara
hırçın çalgılar yansıtan
yüzüm.
uykularım upuzun bir geçmişi yaktıkça
ve o külle yıkandıkça ben durmadan
utançla oğuşturduğum
yüzüm.
zengin dul dişi bir kedi seviyor ya kucağında
belki bu insanlara güvenimi doğuruyor durmadan
ellerim bağlı da ondan bu belki
yaşlı adamlar artıyor haykırışımdan
kanatlarını bembeyaz çırpıyor kuşlar
bir kadın vuruyor kuşlara kendini
vuruyor vuruyor kanatıyor belki
sonra da güneşin gövdesine yorgunluktan.
o silik, eski, yalnız aynalarda
kısaca insanlarda yani
kuşları eskiten kan
kurusun.
gürültülü bir intihar başlasın akşamla
dinsin sen soyundukça geceye karışan hüzün
dinsin dinsin benim çağdaş olmayan iğrenç yüzüm.
ayin parçalanışını bir dişi kedi gördü
waterloo'yu gördü bir asker, bir kahraman
ama bizim için ne waterloo, ne yağmur öncesi hüznü
bir aptalca büyü uğraştırıyor bizi durmadan
çünkü umulmadık bir şey oluyor artık insan
bir şey, bir kahkaha sabahın karşısında
ve yüzüm, o deşilmiş, o iğrenç yara
artık kendine yürüyor kalkıp onlardan. -
-
ismet özel'in şaheseri.
-
ismet özel beyin bu şiirini, birkaç şeyi bilhassa dikkate alarak, yahut pusula yerine koyarak okuyorum:
1- şiirin yayınlandığı yıl 1963
2- ismet özel bu şiiri yayınlandığında 19 yaşında
3- ismet özel “benim şiirlerimde ben olarak geçen her şey türkiye’dir” demiştir. yani bu şiirin şairi böyle demiş olan biridir.
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap