the dark eye

• edgar allen poe'nun hikayelerinden esinlenerek yapılmış, burroughs'un seslendirmede katkıda bulunduğu ve bir solukta oynadığım bilgisayar oyunu. ne zaman kutusunu görsem 'keşke bu oyunu bugün almış olsaydım' derim.
• (bkz: asshole)
  (bkz: got deligi)
  (bkz: got lalesi)
  (bkz: anus)
  (bkz: makat)
  (bkz: the brown eye)
  (bkz: bkz da bkz)
• birsürü qt^* dosyasindan olusan, macromedia director'de yapildigini dusundugum oyun.
• inscape firmasi tarafindan 1995 yilinda yayinlanmis,96 civari ulkemizin bilgisayarci semalarinda gozukmus,edgar allan poe hikayelerinden toparlama,garip,rahatsiz edici, ucube oyun.
  
  "yil olmus 2008,bize ne lan antik oyunlardan?" dediginizi duyar gibiyim,oyle demeyin efendim cunku the dark eye zamanlar ustu bir oyundur.aslinda oyundan ziyade interaktif bir animasyondur diyebiliriz.yapimcisi inscape in bu onemli oyundan sonra batmis olmasi "iyi ve farkli oyun yapan firmalar hep batmak zorunda mi?" sorusunu bir kez daha sormamiza neden oluyor.
  
  oyunda gorulen karakterler stop motion daha dogrusu clay motion teknigi ile emek vererek hazirlanmis.her birinin tipi ve davranislari bunalim derecesinde karamsar,zaten oyunun kendisi de tam olarak bu atmosfere sahip(zaten poe dan uyarlanmis bir oyundan baska ne beklenir ki?).oyundaki sesler ve seslendirmeler de harika.seslendirme yapan kisi (bkz: william burroughs) yaptigi isin hakkini vermis.ozellikle oyun icinde surekli sizi takip eden fisiltilar eger korkmaya yatkin bir yapiniz varsa gecenin yarisi isiklari actirabilir.biraz da oynanisindan bahsedelim;
  
  efendim daha once belirttigim gibi bir adventure dan cok interaktif hikaye animasyonu (ben uydurdum bu turu simdi) oldugu icin ciktigi zamanlarda yurtdisindaki ve bizdeki oyun dergilerinde pek begenilmemisti.oynamak gayet basit, bizi temsil eden bir el ikonuyla her isi yapiyoruz,herhangi bir esya toplama veya yaninda tasima gibi (bir iki istisna disinda) olaylar yok.buldugumuz gazete ve notlari okuyarak yeni bilgiler ediniyoruz.ozellikle dogru anda dogru kisilerle etkilesimde olmak ve dogru nesnelere (tablo,kafes vesaire) bakmak oyunu cozmek icin yeterli.bitirmek kisa surmese de bunun sebebi oyunun zorlugu degil olaylarin zaman almasi.biraz daha konuyu acalim;
  
  konu the tell tale heart (biz bunu geveze yurek diye biliriz),berenice,house of usher gibi poe hikayelerinden toparlanmis,o yuzden bu hikayelere uzak olanlarin ziyadesiyle kafasini karistiracak bir kurgusu var.soyle ki; kardesinin evine giden karakterimiz burada olan enteresan olaylari musahade ediyor,daha sonra diger karakterlerin gozunden yasanan olaylari tekrar yasiyor,onlarin yerine geciyor,onlar gibi davraniyor.kisacasi kafa karistirici bir yapisi var oyunun.hikayeleri okuyanlar ise zorluk cekmeyeceklerdir.
  
  inscape acisindan dusunuyorum da; o kadar emek verip stop motion bile kullanarak oyun yapacaksin,burroughs denen cilgin yazar gelip seslendirme yapacak,konu artik efsane olmus poe dan gelecek,sen piyasayi sallayacagini dusunurken oyun ilgi cekmeyecek ve uzun vadede batacaksin.aci bir son olmali onlar icin.
  
  gelelim oyunu yeniden yada ilk defa oynamak isteyenlere; efendim kullanici dostu,herseyin iyisini bilen microsoft geri yonelik uyumluluk gibi detay konulari hic sallamayip sadece nasil daha cok ram yiyen messenger cikaririm gorusunu benimsediginden ve bu oyun dos oyunu olmayip windows altinda calistigindan xp altinda bu oyunu oynamak iskence.dosbox da size yardimci olmuyor.o yuzden windows xp altinda binbir takla atarak oynamaya calistiginiz oyun birde quicktime in geriye donuk uyumluluk sorunundan dolayi keyiften cok iskence oluyor. bu sebeple eger oynamayi dusunuyorsaniz zaman makinesi yapmanizi tavsiye ederim (yok bu tavsiye olmadi),yada xp altinda cesitli duzenlemeler yapip oyunun agirligi ve animasyon problemlerine katlanarak sansinizi deneyebilirsiniz.
  
  her ne olursa olsun farkli bir deneme olarak altin cag oyunlari arasinda yer alan the dark eye,turun ve yazarin meraklilarina hitap etmeyi basarmis,hatirlanmasi gereken oyunlardan biridir.atmosferi ve kasvetli yapisi bugun hicbir oyunda bulamayacaginiz turdendir.
  
  ek: tek gozu olmayan yasli amca,eger oyle alti saat boyunca agzini sapirdata sapirdata "huuuup" diye corba icersen tabi oldururler,git sofra adabi ogren kardesim.
• oynayıp oynayabileceğim en etkileyici oyundu. bambaşka bir tarzda yartılmış, her bölümünde faklı karakterler üzerinden bir hikâyeyi tamamlayıp ana hikâyede ilerliyorsunuz. çok kere baştan başlayıp tekrar tekrar bitirdiğim bir oyundur. clay motion la hazırlanmış ve çok ama çok etkileyicidir. sanırım hikâyelerin güzelliğinden ve hikâyelerin aktarılış biçiminden resmen o hikâyeyi yaşıyormuş gibi insanı etkileyen bir oyun. biraz daha açıklayıcı olmak gerekirse, poe'nun hikâyeleri oyunun farklı bölümlerini oluşturuyor. oyun şimdiki oda oyunları gibi tıklamayla ilerliyor, kıyaslama yapmadım herhangi bir oyunla kıyaslanabilecek bir oyun değil, belli noktalarda bir bölüme geçiş oluyor. o bölüm poe un bir başka hikâyesi. bu yan hikâyede bölümü bitirdiğinizde yine ana hikâyeye dönüyorsunuz. oyunu ilginç kılan yan bölümlere tekrar dönerek bu sefer karşı karakteri canlandırıyor olmanız. yani aynı bölüm içinde önce katili daha sonra tekrar döndüğünüzde mağduru oynuyorsunuz. oyun belli bir senaryo üzerinde ilerliyor bu insanı biraz bağlıyor fakat oyunu etkileyici kılan yanlarından biriside bu noktası. sanki bir film içinde bir karakter canlandırıyormuşsunuz (ne uzun kelimeymiş bu) gibi.google da ufak bir araştırmayla aranıp indirilebilecek bir oyun. 500mb civarında idi sanırım.