tantana records

• bunyesinde simdilik ringo jets, eskiz, frankie chavez, help! the captain threw up gibi gruplari barindiran turk bagimsiz plak sirketi.
• ortasından boğaz geçen şehir ^* menşeili plak şirketi. ringo jets, eskiz, cosmic wings adlı birbirinden tamamen alakasız elemanlardan oluşan gruplara ev sahipliği yapar.
• 4 adet yeni plak çalışmasıyla 2017'ye hızlı bir giriş yapan plak şirketi.
  
  http://hafifmuzik.org/…a-recordsdan-dort-yeni-plak/
• bünyesine palmiyeler grubunu da katmış plak şirketi.
• 6-9 olsa da vazgeçmem diyen rikordz.
• genelde çıkarttıkları plaklar 250-500 adet oluyor, ki bu çok iyi bence. daha çok plak basıp fiyatı azalarak orada burada sürüneceğine kısıtlı sayıda tutup hem fiyatı sabitlemek çok daha güzel.
• bağımsız plak şirketi. peki tamam. plak şirketlerinin işlevi ne peki? müzik dijital ortamda yokken ve kayıt imkanları bu kadar gelişmemişken albüm çıkarmak bağımsız yapılabilecek bir iş değildi. kayıt için stüdyo bulmalısın. bazen düzenleme için aranjöre ihtiyaç olur. sonra çalgıcıları ayarlayacaksın. mix, mastering... hadi o da bitti kaydı kasede, cd'ye aktaracaksın, dağıtıma vereceksin. muhasebe işleri, vergi, telif hakkı vs. bir dünya iş, bir dünya bağlantı ve avuç dolusu para. plak şirketleri müzisyenlere kredi veren bankalar gibiydi. doğru ata oynamışlarsa verdikleri kredi onlara iyi para getirirdi. ya tutmazsa? o zaman sanatçı bankaya (plak şirketine) borçlu kalır ve onun esirine dönüşür. indie terimi (independent; bağımsız) aslında bir müzik terimi yahut janr gibi değil muhasebe terimi olarak görülmeli bence. krediyi plak şirketinden değil de bankadan alan müzisyenlere indie denir. türkiye'deki tanımı biraz daha farklı; plak şirketinin parasına tamah etmeyecek kadar zengin müzisyenlere indie deniyor. zengin derken lara kamhi'yi falan kast etmiyorum. bu iş için harcayabileceği 30.000tl olan herkesi kast ediyorum.
  
  son 10 yılda türkiye'de durum epey değişti.dünyada bizden 10 sene evvel değişmeye başlamıştı. bağımsız plak şirketi sayısı ve bağımsız sanatçı sayısı astronomik şekilde arttı ve artıyor. bunun iki sebebi var; artık albüm kaydetmek/yayınlamak çok daha ucuz ve kredi faizleri çok daha düşük. plak şirketleri artık kreditör işlevlerini kaybettiler. e niye varlar hala? çünkü namlı plak şirketlerinin tanınırlığı çok fazla. albümünde onların etiketinin olması bile sana prestij katabilir. atlantic records mesela. bağımsız bir plak şirketiydi. bu etiketle çıkan bir albümün dinlenmeme riski olabilir mi? 2019'un en fazla dinlenen albümü billie eilish'in when we all fall asleep, where do we go, universal music group'a ait bir plak şirketinden (interscope records) çıktı. ikinci sırada post malone'nin albümü (hollywood’s bleeding) var ve o da universal music group'a ait bir plak şirketinden (republic records) çıktı. üçüncü sırada ariana grande var (thank u, next) ve o da republic records'tan. ilk 10'un tamamı büyük plak şirketlerinden çıkan albümler. tek tek bakmadım ama eminim ilk 1000'e baksak bile 1 istisna görmeyiz. türkiye'de en çok ben fero'nun albümü dinlendi 2019'da. bağımsız. ikinci sırada ezhel var, bağımsız. üçüncü sırada sagopa var, o da bağımsız (kendi şirketi yani). dördüncü sırada yüzyüzeyken konuşuruz var. sony'e bağlı bir plak şirketinden çıktı. beşinci sırada da çok şaşırtıcı ama ufuk beydemir var. "beşinci sırada aydilge var" deseler daha az şaşırırdım. o da zoom diye bir plak şirketinden çıkmış. neden türkiye'de en fazla dinlenenler bağımsız? bence üzerine düşünülmesi gereken bir soru. ama görüyoruz ki sanatçıya popülarite kazandıracak bir plak şirketi yok bizde. bulgaristan'da, belçika'da, portekiz'de de yoktur muhtemelen. ülkenin ekonomik ve kültürel çapıyla da alakalı bir durum olsa gerek. fakat asıl sorun şu; prestij kazandıracak bir plak şirketi de yok bizde (kalan müzik hariç).
  
  sadede gelirken yabancı bir plak şirketini örnek vereceğim: tzadik. bu etiketle çıkan albümleri beğenirsiniz, beğenmezsiniz. önemi yok. fakat bu etiketin gerçek bir etiket olduğu konusunda herkes hemfikirdir. john zorn, uri caine, ıkue mori, doug wieselman, marc ribot vs... bu isimlerin müziklerinde ortak bir nokta vardır. ve yaşam alanı sınırlı bir müziktir bu. tzadik bu müziğin ve bu müzisyenlerin varlığını devam ettiren bir şirket. burada şirketi kreditör olarak değil cemiyet olarak görüyoruz. mensupları da muhtemelen cemaate ait hissediyorlardır kendini. bu aidiyeti sağlamak kredi sağlamak kadar önemli bir iştir. tantana records'tan çıkan albümlerden hiç hoşlanmıyorum. bu müziği değersiz görüyorum. fakat kabul etmeliyim ki hor gördüğüm bu müziği zaten küçücük bir azınlık dinliyor. yani bu müziğin de yaşam alanı az. bu etiketle albüm yapan isimlere bakınca da ortak nokta görebiliyorum. bu ortak noktayı müzikleri kadar giyim kuşamlarında, tweetlerinde, ikametgahlarında da buluyor olmak can sıkıcı. bu halleriyle bir yapay zekayı andırıyorlar. hangi olayda nasıl taraf alacaklarını, bir sonraki albümde nasıl akor geçişleri kullanacaklarını, bir sonraki seçim arifesinde ne tweetleyeceklerini herkes gibi ben de tahmin edebiliyorum. dinleyicileriyle aralarında mesafe yok. yani onları asla provoke etmiyorlar, edemiyorlar. provoke edebilecekleri dinleyiciye de ulaşamıyorlar. kıyafetleriyle bile moda yaratamıyorlar bu küçük grupta. müthiş bir dinginlik, uyuşukluk sürüp gidiyor. tüm bunlara rağmen tantana records bu insanlara çatı oluyor. eğer çatı büyürse ya da uzun süre ayakta kalmayı başarırsa mutlaka birilerinin dikkatini çekecektir. bu yüzden yaptıkları şeyi doğru buluyorum. bu müziği ya da bu isimleri fark etmek kime ne katar? onu bilmiyorum ama önemli değil. önemli olan başkalarına yeni çatılar kurmak ve onları ayakta tutmak için cesaret vermek.
• limited baski plaklariyla sivrilmis, isim yapmayi basarmis bir label iken limited baskilarini tekrar tekrar basarak bu imajini yerle bir etmis sirkettir.
  
  eskiden hazine kesfeden, bu hazineyi de ayni ozenle sunan bir label gibi goruyordum, simdi unkapani esnafi gibi geliyorlar gozume.
  
  not: su ana kadar koleksiyonumdan bir plak satmisligim dahi yok. satmayacagim da. sadece kendilerine ait plaklari "ozel plaklar" rafimdan kaldirip sony music, emre music rafina aldim.