sitare

• bir bayan ismi
• yıldız anlamına gelen kelime...
• (bkz: kisve)
• (bkz: star) o zaman..
• dişi sitar. ^*
• kabe nin üzerindeki siyah örtü
  
  (bkz: kısve) olarak da bilinir
• (bkz: sitare durmuş)
• ayşe ersoy'un albüme de adını veren güzel şarkısı. kıyıda köşede kalmış güzel şarkılardan biridir.
  
  sözlerini de yazayım tam olsun
  
  yar gibiydi,
  elleri kar gibiydi,
  dudağı kor gibiydi,
  sözleri yaz gibi.
  
  kim bilir hangi yerde,
  sevdiği vardı ki,
  böyle susar dilleri,
  dalıp gider gözleri.
  
  sessiz derinden sevdi,
  gün görmeden soldu sitare.
  gururunu yerlere serdi,
  kan ağlarken güldü sitare.
  
  bağrına taşları bastı,
  feleği bir pula sattı,
  gönüller kırmadı sitare
• dilaver cebeci'nin ünlü şiiri:
  
  sitare
  
  nerden çıktın böyle karşıma sitâre
  efsaneler dökülüyor gülüşlerinden
  kirpiklerin yüreğime batıyor
  telaşlı bir kalabalığın ortasında
  ayaküstü konuşuyoruz
  nedim'im nigehbân nergisleri gibi
  üstümüzde bütün nazarlar
  çok utanıyorum sitare
  dün oturup hesap ettim
  sen doğduğun zaman
  ben bir askerî mektepte talebeymişim.
  sen bilmezsin sitare
  burada gündüzler çekip durduğumuz bir mercan tesbih
  geceler içinde uyuduğumuz birer siyah buluttu
  her akşam dokuzda yat borusu çalardı
  yat borusu baştan aşağı hüzün çalardı
  bir derin uykuyaatardım kendimi
  siyah benli bir kız düşlerime kaçardı
  ben de onu alır anamın düşlerine kaçardım
  bu azgın kalabalıkta seni tam duyamıyorum
  gözlerin mi daha sıcak gülüyor
  yoksa dudakların mı anlıyamıyorum
  seninle konuşurken sitare
  aklıma yıldlzlar dökülüyor
  bir çaresiz zühre oluyorsun babil caddelerinde
  ateş gözlü kahinler koşuyorlar arkandan
  binlerce meşalenin aydınlığı kımıldıyor saçlarında
  gökyüzü salkım salkım
  zigguratlar tıklım tıklım
  dönüp dolaşıp dudaklanna takılıyor aklım
  ah benim bu akıldan sıyrılmış aklım
  kimi gün boşlukta konacak yer bulamayan
  kimi gün inatçı yosunlar gibi
  kepez diplerine yapışan aklım
  gözlerine baktığım zaman sitare
  bütün çöllere ay doğuyor
  yoldaş ediyorum kendime
  imrül kays'ı antere'yi a'şa'yı,
  en kuytu vahalan dolaşıyorum
  hangi vahaya gitsem çadırlar sökülmüş sitare
  çadırla su arasında bir cılga var,
  o cılgada narin ayak izlerin var
  durgun suya düşüp kalmış gözlerin var
  bu azgın kalabalıkta seni tam duyamıyorum
  gözlerin mi daha sıcak gülüyor
  yoksa dudaklann mı anlıyamıyorum
  bazan sapsan bir benizle geliyorsun
  huysuz çizgileri alnında uykusuzluğun
  biliyorum içinde bir sızı var
  bıçak ağzı gibi ince bir sızı var
  bu sızıdır işte seni verimsiz kılan
  züheyr'in suad'ı gibi keremsiz kılan
  kuzeyden güneye, güneyden kuzeye
  hey gidip geliyorum bu çöllerde
  kureyş'in heybetli ve inatçı develeri
  hiç aldırmadan benim esmer sevdama
  geviş getiriyorlar ufuklara bakarak
  ben kaçıp yesrib'e sığınıyorum
  yesrib bahane bir kitaba sığınıyorum
  dağda, ovada, bâdiyede okuduğum hep elif
  elif diyorum sitâre, sineme elif çekiyorum
  ''ah minel aşkı ve halâtihi...''
  çok eski bir gerçektir bu biliyorum
  bu azgın kalabalıkta seni tam duyamıyorum
  gözlerin mi daha sıcak gülüyor
  yoksa dudaklann mı anlıyamıyorum
  sinsi bir yağmur altında beraber yürüyoruz
  ve ikimiz de ıslanıyoruz
  ben ne yağmurlar gördüm sitare
  ben kaç kere iliklerime kadar ıslandım
  bilmiyorum sen kaç yaşındaydın
  ben göğü hep kurşun bir kubbe gibi ağır
  o şehirde sınlsıklam gezerdim
  bölük bölük insanlar boşanırdı tapınaklardan
  tapınaklar insanları safra gibi atardı
  sonra hepsi bir yere toplanıp bana bakarlardı
  birgün bu §ehrin kirli yağmurlan alıp götürdü beni
  gidip bir uygur çadırında göğü dinledim
  kara bulutlar kükrerken bir kaşgar sabahında
  oturup aprunçur tigin ile seni konuştuk
  bakışlarımı sunuyorum tereddütsüz alıyorsun
  gizli bir tebessümle çağırıyorum geliyorsun
  kaşı karam gözü karam saçı karam
  umay gibi yumuşak huylum
  nerden çıktın karşıma böyle
  sesin ılık bir bahar güneşi gibi
  iğıl ığıl akıyor içime
  asyanın bozkırlannda ordular düşüyor peşime
  yığılıp kalmışım bu anadolu toprağına sitare
  adam akıllı yorulmuşum
  ellerin böyle olmamalıydı ellerine acıyorum
  ve kim bilir kaç yıldan beri kalbimi öğütlüyorum
  durup durup ıssız yerlerde
  güçlü ol ey kalbim güçlü ol!
  daha çok işimiz var diyorum
  bu azgın kalabalıkta seni tam duyamıyorum
  gözlerin mi daha sıcak gülüyor
  yoksa dudakların mı anlıyamıyorum.
• kuzguncukta, bahcesi huzur dolu, dunya guzeli minik bir cafe.