*

  • farkliliklarin zaman asimile edilerek, toplumla varilan uzlasma sonucunda varilan noktadir.

    is hayatinin baslangicinda, anlam veremediginiz, yanlis dusunulen sistemlerin, zaman gectikce once bir anlami oldugunu fark etmek, daha sonra bu anlamina ragmen daha iyi sistemlerin olabilecegini fark etmek, ancak herseye ragmen hayatin sirf sizin iradenizle yurumeyeceginizi fark edip de birden "bana ne", "benim isim degil" korosunun bir parcasi haline gelmektir.

    bir sure sonra gozlere once ince sonra kalin bir perdenin inmesiyle, renkleri kaybedip, farklari gorememk, terslikleri gorememek, meslek korlugu gibi hayat korlugu hastaligina yakalanmaktir.

    toplumun empoze ettigi degerleri hic sorgulamadan, ya da toplumla dalasmaktan bir yerden sonra sorgulayacak gucun kalmalasi nedeniyle aynen kabul edip, elestirdigimiz seylere donusmektir. isten eve, evden ise giden, ailesi ile televizyon evliligine donusen, cocugunun gunun en modern en populer cocuk bakici olan televizyonun karsisina birakmaktir.

    ruyalarin siradanlasmasi, artik ruya goremez hale gelip, hep ayni restaurantta hep ayni seyi yiyip, macera gudusunu kaybetmektir.

    bosvermektir, siradanlasmaktir, herkesin taktigi gozlugu takmaktir, degisime & degistirebilecegine inanmayi birakmak, olmektir. cunku yasamak cesaret ister
  • sisteme en uç durumda muhalif olundugunda bile, yine onun bir parçasi olundugunu düsündüren; sistem oldugu varsayilan seyle, en basit sandigimiz varsayimlarin iliskisini sorgulatan, paradoks gibi görünen; ama bir sekilde hep geçerli olan genelleme.

    öyle ki, bir dünya sisteminin içine doguyoruz ve mantik oyunlariyla onun bosluklarini yakalamaya çalisirken, zaten sistemin istedigi mantigi uyguladigimiz için bosluga düsen oluyoruz.

    belki de her sey koca bir tarihsel döngüden ibaret ve biz bir egrinin tamamlanmasini bekliyoruz. onun neresinde oldugumuzu bilmiyoruz, tahminler yürütebiliyoruz sadece el yordamiyla... tipki; insanlarin bir gün uyanip "hadi, bugün kapitalizme geçis yapalim" demedigi ve yine döngünün, sistem egrisinin neresinde yeraldiklarini tam olarak bil(e)medikleri gibi...

    sistem sanki sorgulamayi derinlestirdikçe disina itiveriyor muhaliflerini... tek yol varolmamak gibi görünüyor disa çikmak için de... belki de o kadar uzun ki kollari, paryalalarini da varolmamayi seçebilecek kadar dik kafali olabilenlerden yaratiyor. ve tüm bu yanilsamadan olasi tek çikis yolunu, en akla gelmedik yerde sakliyor...
  • (bkz: dişli)
  • kısır döngü içinde ruhun kısırlaşması.
  • kurgu ve karmasanin icinde piyon olma durumu
  • her sistemi kapsayan bir baska sistem tanimlanabilecegi icin ve bir sistemi sadece gozlemlemekle bile o sisteme dahil (belki mudahil) olunacagi icin bireyin dert etmemesi gereken dogal bir olgudur.
hesabın var mı? giriş yap