sesimi duyan var mı

• 17 ağustos 1999daki depremde kurtama çalışmaları sırasında en çok söylenen söz... insanın kulağında çınlar bu söz, içini yakar...
• (bkz: is there anybody out there)
• her duyduğumda aklıma o korkunç depremi getiren (bkz: 17 agustos 1999) ve o geceki dehşeti tekrar yaşatan cümle.
• 17 agustos tan sonra tum tv kanallarinda duydugumuz tuyler urperten enkaz reverbli,cevabi mechul,caresiz seslenis.
• kör bir karanlığın kucağında inleyen son bir umut çağrılarıydı.
  hem şiddetle unutmak, hem de ne olursa olsun unutmamak istiyor insan bu sesleri...
  şimdilik bazı yüreklerde hala çınlıyor, bazı kabusların bir parçası oluyor.
  ancak git gide ölüyor, büyük çoğunluk tarafından çoktan unutulmuş görünüyor.
  yeniden duymak istemediğimiz bu nakarat yeniden söylenmesin. boğazlara düğümlenmesin.
  seslerini duyuramayanlar, ah kimbilir kimlerdi onlar.
  adları bilinmeyen taş gibi cesetler oldular!
  sesimi duyan var mı?
• her duydugumda istisnasiz bir sekilde tuylerimin urpermesine sebep olan soru... insallah kimse duymak zorunda kalmaz...
• 17 ağustos 1999 depremiyle kafalarımıza yerleşen çığlık . ama , sadece depremle hatırlamamamız gereken , aslında pek çok insanın hayatının belli bir evresinde (belki de pek çok evresinde ) söylediği/söyleyeceği ; yaşamın dipsiz kuyularında çoğu zaman yankılanmaya bırakılan , çoğumuzun duymazdan geldiği , ancak kendimizden çıktığı zaman önemine haiz olduğumuz , kör zamanların sessiz çığlığı . hele bir de yaşadığınız toplum , üç maymunu oynamayı çok seven insanlardan oluşan bir toplumsa , hayatınızın gözle görülür bir çoğunluğunda size eşlik edecek bir çığlık .
• deprem gibi kendisi de unutulan söz....
• grup yorumun feda albümünde kocaeli depremini konu alan şiiri.belki depremdeki o kenetlenme ve bir olma duygusunu çoktan unuttuk ama şiir derinlerde güçlü bir etki bırakıyor.şiir edebi olarak çok farklı değil belkide çok sıradan.ama şiir çok hoş -tanımlanamayan grup youm vokelisti- tarafından çok hoş okunmuş.bazı mısralarda alçalan melodikleşen ses tonu, kısık ve çekici ses..daha sonra aynı lezzetde bir erkek sesi (grup youmun solisti) nefis bir girişle devam ediyor:
  
  sesini duyan var..
  sesini duyan bizimkiler..
  .....
  ..
  
  işte şiirin tamamı:
  
  uykudaydı istanbul, izmit, adapazarı, bolu, yalova
  uykudaydı eskişehir, ankara, gölcük, değirmendere, düzce, bursa
  onyedisinde ağustos’un, sonra onikisinde kasım’ın
  dipten bir uğultu koptu, bir çığlık yükseldi topraktan
  saniyelere sığdı onbinlercesi ölümün
  sonra çığlıklar ağıtlara, ağıtlar çığlıklara karıştı
  ben buradayım, sesimi duyan var mı?
  
  geceydi uğultulu geceydi
  binleri aldı gitti
  gövdem toz toprak göçük altında
  gövdem unufak enkaz altında
  
  acıya gömdüler güzel vatanımı
  mezarımda adım yok
  kaybettiler oy bedenimi
  viranemde feryadım yok
  
  bak göçük altında bizimkiler
  hayat verecek bir el bekler
  birlikte gülmeyi, birlikte sevmeyi
  birlikte paylaşmayı
  birlikte yürümeyi bilenler
  kardeşlik duygularıyla koşup geldiler
  birlikte çok gülemediler ama
  birlikte öldüler
  "ayrımız gayrımız yoktur" dediler
  sildiler gözyaşlarını birbirlerinin
  yaralarına merhem oldular
  
  deprem olmuş yıkım olmuş of
  yüreğim göçük altında
  haykırıyorlar yetiş diyorlar
  koşup gelenler dayan diyorlar
  
  kazma ile kürek ile diş ile tırnak ile
  dostça bir yürekle umutla arıyorlar
  ben buradayım sesimi duyan var mı?
  
  sesini duyan var
  sesini duyanlar bizimkiler
  bak yaşatmak için sana koşuyorlar
  ak sakalına, çocuk yaşına bakmadan
  tırnaklarıyla kazıyorlar enkazı
  betonu tırnaklarıyla deliyorlar
  çıkarsız hesapsız
  yüreklerinin susturamadığı sesini
  elleri gibi kavuşturuyorlar birbirine
  
  gömülmesek de toprağa birlikte
  acıya gömüldük hep birlikte
  gülcan bebe, ayşe teyze, mehmet amca, fatma abla
  içeride kaldı anam, içeride kaldı babam
  bir tane de değil ki hangi birine yanam
  ben buradayım sesimi duyan var mı?
  
  söz-müzik: grup yorum
• (bkz: akut)