puşt zulası

• ahmed arifin ay karanlık şiirinden bşir tamlama.
  "...
  dört yanım puşt zulası,
  dost yüzlü, dost gülücüklü
  cigaramdan yanar, alnım öperler,
  suskun, hayın, çıyansı.
  dört yanım puşt zulası,
  dönerim dönerim çıkmaz.
  en leylim gecede ölesim tutmuş,
  etme gel, ay karanlık... "
  
  günümüz insanının tanımı gibidir.
  sahte gülücükler, sahte hüzünlerle sarılı olma durumu.
  kavganın bile yalansız dolansız olduğu zamanlarda, zuladan çekmenin kalleşlik sayıldığı devirlerde yaratılmış tanımdır.
  puştluk ayrı kalleşliktir, zulada bulunmak apayrı kalleşlik.^*
• kar fırtanasından yeni gelmiş, kahvehane sobasında ellerini ısıtmaya çalışan kadir inanır katılığında bir tamlama. eli yaralı böğründe, sosyal adalet arayan tatar ramazan yahut...