ahmed arif

• "hasretinden prangalar eskittim" diyerek uc kelimeyle dunyalari ozetleyen sair.
  hasretinden prangalar eskittim
  
  seni, anlatabilmek seni.
  iyi çocuklara, kahramanlara.
  seni, anlatabilmek seni,
  namussuza, haldan bilmez,
  kahpe yalana.
  
  ard - arda kaç zemheri,
  kurt uyur, kuş uyur, zindan uyurdu.
  dışarda gürül gürül akan bir dünya...
  bir ben uyumadım,
  kaç leylim bahar,
  hasretinden prangalar eskittim.
  saçlarina kan gülleri takayım
  bir o yana,
  bir bu yana...
  
  seni bağırabilsem seni,
  dipsiz kuyulara,
  akan yıldıza,
  bir kibrit çöpüne varana,
  okyanusun en ıssız dalgasına
  düşmüş bir kibrit çöpüne.
  
  yitirmiş tılsımını ilk sevmelerin,
  yitirmiş öpücükleri,
  payı yok, apansiz inen akşamdan.
  bir kadeh, bir cigara, dalıp gidene,
  seni, anlatabilsem seni...
  yokluğun, cehennemin öbür adıdır
  üşüyorum, kapama gözlerini...
• duru bir dille mukemmel siirler cikartan adam, ayrica "usuyorum kapama gozlerini" (bkz: ahmed arif/1) saatlerce anlatmakla bitmeyecek seylerin bir cumleyle ifade edilmesine verilecek iyi bir ornektir
• terketmedi sevdan beni,
  ac kaldim, susuz kaldim,
  hayin, karanlikti gece,
  can garip, can suskun,
  can paramparca...
  ve ellerim, kelepcede,
  tütünsüz uykusuz kaldim,
  terketmedi sevdan beni...
• buralarda olsaydi "disarida delikanli bir bahar" iddiasini surdurup surdurmeyecegini merak ettigim insan..
• 1927 diyarbakır doğumlu 1991 ankara ölümlü olan şairimizdir
  1950 ve 1952'de tutuklanıp 2 yıl hüküm giymişdir
• 'vurulmuşum dağların kuytu bir kucağında' dizesinin sahibi.
• bebeğim, neremde saklayım seni ... -
  
  sus, kimseler duymasin. duymasin olurum ha. aydim yari gecede yesil bir yagmur sonra... yagiyor yesil. en uzak, o adsiz ve kimselersiz, o yitik yilidizda duyuyor musun?...
  
  ruya, butun cektigimiz. ruya kahrim, ruya zindan. nasil da yillari buldu, bir misra dolu maceram... bilmezler nasil aradik birbirimizi, bilmezler nasil sevdik, iki yitik hasret, iki parca can...
  seviyorum seni çıldırasıya... dizelerinin sahibi....
• 2 haziran 1991 yılında ölen hem mecazi hem somut anlamda prangalar eskiten şairimiz.
• 1927 yılında diyarbakır'da doğdu, 2 haziran 1991 tarihinde ankara'da öldü. ortaöğrenimini diyarbakır lisesi'nde tamamladı. ankara üniversitesi dil ve tarih coğrafya fakültesi felsefe bölümü öğrencisi iken 1950'de türk ceza yasası'nın (t.c.k.) 141. maddesine aykırı davranmak savıyla, 1952'de gizli örgüt kurma savıyla iki kez tutuklandı, yargılandı ve 2 yıl hüküm giydi. cezaevi günleri sona erince ankara'daki gazeteler ve dergilerde teknik işlerle uğraşarak yaşamını kazandı.
  
  toplumcu gerçekçi şiirimizin ustalarındandır. yaşadığı coğrafyanın duyarlılığı ve halk kaynağındaki sesini hiç yitirmeden, lirik, epik ve koçaklama tarzını kusursuz bir kurguyla kullanarak, özgün, tutkulu, müthiş ezgili çağdaş şiirler yazdı.
• (bkz: cem karaca/#1435710)