pervigilium veneris

• tiberianus'a izafe edilen zıkkım. evet efendim, bendenizin dünyasında zıkkım olarak bilinir.
  gençtik bir zamanlar büyülü şeylerin peşinden giderdik. john fowles'un the magus'u da o günlerde dolaşmıştı elimizde. huşû içinde kitabın son sayfasını okurken, bir de ne görelim, latince bir söz...
  cras amet qui numquam amavit quique amavit cras amet. tekerlemeye dönüşmüştü mübarek. o günden beri ne zaman aklıma gelse, yazarım. copy paste etmem, edemem.
  sözün hemen peşine düşmüş, kaynağını bulmuştuk: pervigilium veneris. işte bu şiirle ilk tanışıklığımız, nüfus kâğıdımızdaki onlar basamağının iki düşük olduğu günlere dayanır. neresinden baksak, nerdeyse bir kedi ömrü akmış, hâlâ tekerlememiz aynı...
  (bkz: sunt lacrimae rerum)
  bonus (bkz: actus tragicus)
• sanırsam türkçeye venüs'ün nöbeti olarak çevrilebilecek latince şiir. 4. yüzyılda yazıldığı düşünülüyormuş. 2 dizesi the magus'un finalinde yer alır ki wikipedia'da yazan çevirisi şöyledir :
  let him love tomorrow who has never loved, and let him who has loved love tomorrow.