• punk felsefesi yane... içelim...çekelim...daatalım....onu da yapalım...bunu da yapalım.....saldıralım ...sıçalım....ne de olsa yarın yok...bok yok ...bok yok....rüyanda anca....
  • 70 lerin bunalımlı ingiltere'sinde sex pistols ile ses bulan, yöneticilerin,din adamlarının,sanatçıların gelecek ile ilgili tüm planlarının ve umutlarının boş olduğu, sonucun insanlık için mutlaka yıkım olacağı anlayışı. şu gün için oldukça anlamlı görünüyor.
    (bkz: 1984)
  • god save the queenden alinmis iki kelime olup nedense pek benimsenmistir, insanlar sid vicious gibi once nancy spungenlerini oldurmek, sonra kendilerini oldurmek, ne bileyim johnny rotten gibi adamlarla takilmak, sac boayayip issiz gucsuz dolasmak yoluyla asi olup da her seyin bos olduguna inandiklari icin isyan etmek icin kasmamak durmadan sikayet edip onlari rahatsiz eden hic bir seyi degistirmemek istemislerdir. hic cabalamadan dunyanin degismedigini gorup bunalima girmeyi ogutleyen bu ogretiye icip icip sicma felsefesi diyebiliriz.
  • carpe diemin sanki daha yıkıcı anarşist hali. carpe diem daha iyimserdir. yarın daha iyi olabilir fakat yapmak istediklerini yarına bırakma gibi bir anlam çıkar. ertelemek iyi değildir. fakat no futureda gelecekten medet ummama, gelecek bugünden daha kötü olacak o yüzden napıcaksan sonuna kadar bugün yap durumu içerir. bütün dünyevi zevklerin dibine vur gibi.
  • 7, malum, rakamların en muammalısı. kimine göre uğur timsali, kimine göre kıyamet alameti. peki iki 7 yan yana gelirse… “vahşet ve savaş son bulmalı, eşitlik ve adalet hükümdar olmalı, iki 7 yan yana gelince” diyor reggae ilahiyatı. bundan 25 yıl önce iki 7 yan yana geldi ve kavga kıyamet koptu. kıyamet 7’lerde değil, “punk” denilen marifetteydi. kavga hürriyet kavgası, kıyamet despotların kıyametiydi. 1979’a gelindiğinde punk hükmen yenik düştü, despotlar kazandı ve yeni sağ denilen kabus başladı. şimdi 25 yıl öncesine uzanıp ”suicide”ın "i remember”ı eşliğinde hatırlayalım o uğurlu ve uğursuz günleri. jon savage’ın “england’s dreaming” adlı kitabını teşrih masasına yatırıp sözlü tarih merceğinden 25 yıl öncesinin gerçeğine ve mirasına bakıyoruz.

    "çok az yıl 1977 kadar büyük görülmüştür. iki 7’nin yan yana gelmesi her türlü kıyamet tellallığına gerekçe olmuştu. müzik dünyasında da iki 7 ‘nin cazibesi hissediliyordu. daha 72’de bowie kıyamet mecazını kullanmış , “beş yıl sonra kaos gelecek” demişti. marcus garvey ’ in dillendirdiği rasta inancı da 77’nin (“iki yedi çarpışınca “)vaat edilmiş topraklara dönüş yılı olduğunu söylüyordu. 77, aynı zamanda britanya kraliçesinin gümüş yılıydı, düzenin temsilcileri büyük bir kutlamaya hazırlanıyordu. punklar içinse 77, britanya`nın bugünüyle ve yarınıyla yüzleşeceği yıl olacaktı. yeni yılı muştulayan pistols değil, clash olmuştu. 1977, cultureın şarkısındaki gibi, “iki 7nin clashi”ydi. ve “clash” yılının şerefinestrummer`, üzerinde koskocaman 1977 yazan bir tişörtle çıkmıştı sahneye. ama 1977`nin ilk üç ayında new york menşeli şarkılar dillerdeydi. talking headsin ilk singleı “love goes to building a fire”, blondienin ilk albümü, televisionın “marquee moon”u ve ramonesin “leave home”u… yine de 1977 clashin uğurlu yılıydı. cbsle yaptıkları sözleşmeden sonra çıkardıkları “white riot`” polis sirenleri, cam kırıkları ve çığlıklarıyla “radyofonik”likten çok uzak olmasına rağmen nisan ayında top 40`a girmişti. aynı günlerde, pistols, yeni şirketleri virginden “anarchy in the uk`”i yayınlamıştı. bu yeni baskının ithaf listesinde anılanların bazıları şöyleydi: che, durruti, watt isyanı, 1972 maden işçileri grevi, black power, kadın hareketi, gene vincent… britanya kraliçenin 25. yılını kutlamaya hazırlanırken, pistols da alternatif milli marş üzerine çalışıyordu. şarkının adı lydonlamclaren` arasında hararetli tartışmalara yol açmıştı. lydon, şarkının orijinal adı olan “no future”da diretiyordu, mclaren “god save the queen” dizesine tutulmuştu, şarkının adının o dize olmasını istiyordu..."

    jon savage (müzik eleştirmeni)
    http://punkerland.netfirms.com/…azi/iki7yanyana.htm
hesabın var mı? giriş yap