• genelde kafadan hafif kırık olan kişilerdir.bu kafadan hafif kırık kişiler konuşmaları ile , yorumları ile ve de hareketleri ile bazı mahallelerde oldukça sevilir.

    (bkz: mahallenin delisi)
  • müjgan vardı bizim mahallede.
    ellerini çırpardı sürekli. her şeye sevinen bir hava verirdi bu hareketi ona. ama aslında bir boka sevindiği yoktu.
    mahallenin sevgilisiydi müjgan. esnafın uğuru felandı; özellikle de esnaftan bir şey istemeyen-kendi kendine yeten bir mahalle delisi olmasından mütevellit.
    bizden asgari on yaş büyük olan müjgan; memeleriyle, sakallarıyla filan bizim oyunlarımıza katılırdı. bizim, "birazcık acayip" oyun arkadaşımızdı.
    annesi ona hamileyken babasının öldüğünü, annesinin de onu düşürebilmek adına denemediği halt kalmadığını ve fekat başarılı olamadığını sonradan öğrenmiştik.
  • küçükken mahalle maçları yapardık. mahallenin sevgilisiydim evet.

    maç esnasında mexico 86'da maradonanın yaptığı kıvrak hareketleri yapmaya calışarak balkonlardaki komsu kızlarını çıldırtırdım. meksika dalgası çekerdi bütün mahalle. hepsinin gözlerinden kalpler fırlardı heidi gibi. her gol sonrasında gider tebrikleri kabul ederdim. bana dokunmaya çalışırlardı balkonlardan sarkarak. maç öncesi teknik taktik konuşmalarda topu hep bana şişireceklerini söylerdi arkadaşlar. "olm biraz elinizi taşın altına sokun!! hep ben hep ben nereye kadar" desem de hep bana inerdi o toplar. gelişine dömi voleler, klas ayak içi plaseler, göğüste yumusatıp rövaşataya kalkmalar falan hep benım payıma düşerdi. zor yıllardı. playboylugun zirvesini cocukken yaşamıştım. ama noldu? biz büyüdük ve mahalle maçları dönemi kapandı. mahallenin sevgilisi olma sürecimizde son buldu.

    işte o zamanın sevgililik kavramı o kadar naifti ki şimdiyle kıyaslanamayacak temizlikte idi. şimdi nerde kolpa nerde sikkoluk var onun peşinde insanlık.

    işte o yıllar özlenir.

    - şimdi bana kaybolan yıllarımı geri verseler.
    - evet, verseler?
    - versenize lan!!!!!!!11''!1
hesabın var mı? giriş yap