• jean baptiste lully'nin bir eseri. güneş kralın huzurunda büyük bir rekabet vardı herkesler arasında. ahçılar, hokkabazlar aklınıza kim geliyorsa hepsi arasında. dokuzuncu cumhurbaşkanımız olsaydım, emin olun burada her türlü meslek grubunu sayardım ya onyedinci yüzyılda faaliyet göstermiş, neyse. işte efendim müzisyenler de birbirlerine girmiş, bu dönemde. marc antoine charpentier ile sarayın has adamı lully tutuşmuşlar bir düelloya. te deum istemiş kral. bir adet te deum. efendim lully önce davranmış ve bestelemiş kralının onuruna. güneş kral hasta yatağından kalkarken, bestecisi yataklara düşmüş...
    8 ocak 1687. te deum çalınıyor, lully kaptırıyor gidiyor. batonunu yere vururken, eli yamış, ayağına saplamış. giderek durumu kötüleşmiş bestecinin. on hafta sonra ise kangrenden ölmüş...
    hasta yatağında bisogna morire peccatore diye yazmıştı besteci. ölüme gidiyordu ve bunun farkındaydı. kralını defalarca illet eden bir adam, tanrı ile artık baş başaydı. neden deli ettiğine gelince... efendim lully bir biseksüeldi, bir libertine, bir sodomite. ufak oğlanlardan, kadınlara yaşadığı birçok uygunsuzlukla deli ediyordu kralını. ancak işini iyi yapan bir besteciydi ve kralın iyi de bir arkadaşıydı. o yüzden sapkınlıkları başını ağrıtmıyordu.
    bir te deum. bir ilahi besteledi kralının iyileşmesini kutlamak için. yönetti, heyecanına kapılıp ayağı deldi, kangren oldu. tanrı, günahkâr kulunu böylece yanına almıştı. kaderci sağ tarafım fısıldıyor, dayanamayıp sizle paylaşayım efendim; tanrı acaba adının meze edilmesine mi kızmıştı...
hesabın var mı? giriş yap