kozmik kalp
-
büyük patlama* ile genişleyen evrenin kütleçekim altında yavaşlayıp tekrar tek noktada toplanması, ve ardından yeniden patlaması.
sofi'nin dünyası* eserinde, başlangıcı ve sonu olan çizgisel zaman inanışındaki batı'ya karşıt olarak döngüsel zamanı esas alan doğu'nun anlayışını resmeden harika bir metafor.
zamanımızın bilgilerine göre evrendeki kütle miktarı kendisini geri toplayacak mertebede değil, aksine karanlık enerji sebebiyle evrenin genişleme hızı daha da artıyor. bu durumda evrenimiz tek atımlık bir kalp bile olamayacak; zaman ilerledikçe enerji her noktada eşitlenecek, sıcaklık tükenecek, sonsuz bir karanlıktan başka hiç bir şey kalmayacak. (bkz: mutlak siyah)
belki karanlık enerjiden daha fazla karanlık madde bulunur da, kozmik kalbin hiç durmadan, sonsuzca atacağı ispatlanır. ve kim bilir kaç yüz milyar yıl sonra, bir mavi gezegende nietzsche adında bir bıyıklı önündeki kağıda bir kez daha bengi dönüş yazar...
(bkz: kimse bilmez/#2162690) -
(bkz: panteizm)
-
(bkz: planck uzunluğu/#16960621)
-
yetersiz bilgi nedeniyle bir zamanlar benim de aklıma geldiydi böyle bi döngünün olabileceği, habire çöküp patlıycak diyodum valla bak. tabi cahildik bilmiyoduk o zamanlar evrenin kütleçekiminin genişleme hızına yenileceğini filan. ha bir de sürekli "enseyi karartmayın kozmos kötüye gitmez" deyip duran bir büyük türk düşünürü vardı, biraz okusun da öğrensin bunları. lütfen..
-
-
kozmik odada atar. pıf.
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap