konuşkan
-
sıradan insanlar gibi korkak ve ikiyüzlü varolamayacağı* için gizle(n)meden yaşayan mutlu teşhircilerdir*.
-
bıcırdak savurgan dilli.
(bkz: woody woodpecker) -
kizlarin bir erkek icin
"- giriskenmis ayol"
"- ay ne sicakkanli cocuk"
seklinde sifatlandirdiklarini bizlerin;
"- bu yavsak kim len"
"- of ne bayik herif olm bu gidelim hadi" sekilnde karsiladiklari,
erkeklerin, ayni durumundaki bir bayanin giyabinda
"- oha olm kiza bak lenn super valla.. kesin sooledir"
"- olm yaaa keske boole bi kizarkadasim olsa"
dediklerine
kizlarin;
"- seviyesiz sey.!"
"- makyajindan belli onun ne mal oldugu"
biciminde tanimladiklari talishiz insanlara bahsedilmis hede.. -
ben hayatta hafız burhanettin gibi sesli okuyabilsem sanırım yazmaya girişmezdim. veteriner şeref bu kadar konuşkan olmasaydı büyük olasılıkla edebiyat yapmaz, okuyabilirdi.
(bkz: dilavaz), dilli, tatlı dilli -
(bkz: vokal)
-
ilk insanlar bugünün insanı kadar konuşkan değillerdi diye düşünüyorum. konuşkanlığı bir rahatsızlık kabul ediyorum. ama insanın kendi kendine konuşmasını bundan ayrı tutuyorum. insan kendiyle sessiz bir konuşkan da olabilir. mağara adamının çizgileri, karalamaları bu sessizlikten çıktı.
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap