kokulu kalemin kokusunun bitmesi

• her guzel seyin sonunun gelmesi...
  kimileri aska benzetir kokulu kalemi... heyecanini yitirince birakilmasi gereken aska...
  "kokulu kalem kokusunu yitirse de yazmaya devam eder" der; "ask ise hic bitmeyen kokuya sahiptir."
  ıste butun caba, butun kucuk dusmeler, gurur tanımamalar da "o koku" icindir ya... hic bitmesin istenir. hele ki hic beklentisiz yasaniyorsa...
  ama anlamaz hayatlarini "uyku"da gecirenler...
  onlar, aski bir iluzyon sandiklarindan farkina varamazlar. ayisiginin golgesinde sevistikleri bedenleri gun agardiginda tanimazlar.
  uykudan uyandiklarinda ise cok gec olur cogu zaman.
  
  ask vardir oysa...
  gercektir
  en az ayın beyazi kadar
  yakindir onlara...
  
  .....................
  dokunabilirlerse elbet
• (bkz: aşk hiç biter mi)
• "aşk vardır" yada "aşk yoktur"'un tanımı olarak kullanılan bir tabir değildir. genellikle "aşk"ı sadece birileriyle birlikte olup tüm heycanını yitirdiğinde terk etmek zanneden insanların yorumu şeklinde algılanabilir. aşk bunların üstündedir, ne ellerin titremesi, ne sebepsiz üşümelerle tarif edilemez. aşk heyecanda değildir, heyecan elbette ki olur ama her zaman yeniler kendini. bir yerlere giderken içindekileri temizler başka kalp atışlarıyla çıkartır insanın önüne. aşk vardır. yok zannedenlere ithaftır. aşk karşıdaki insana göre kurulur "ayışığının gölgesinde seviştikleri bedenleri gün ağardığında tanımazlar" değildir. aşk karşısındakini gölgesinden tanımaktır. karanlıkta bile olsa..
• (bkz: kokulu defterin kokusunun bitmesi)
• " hiç kimse bir aşkı
  onarmaya kalkmasın
  kaybedilmeye değer
  en güzel anında
  bitirilmişse eğer . . . " (bkz: ahmet telli)
• (bkz: çikletin tadının bitmesi)
• (bkz: tukenmez kalemin tukenmesi)
• büyük bir sorun olup tüketici hakları açısından $aduman abiye danı$ılası bir mesele