• (bkz: jeff watts)
  • bu kadar mı swingli çalınır kardeşim dedirten sempatik davul üstadı.branford marsalis'in de değişmezlerindendir.
  • http://www.drummerworld.com/…os/jefftainwatts2.html , bu videoda branford marsalis ile yaptıkları open solo izlenmesi farz olan bir performanstır...
  • (bkz: jeff waters)
  • isminin ortasındaki "tain" lakabını, piyanist kenny kirkland'ın florida'da turne sırasında bir chieftain benzin istasyonu önünden geçerken chief-tain'i jeff-tain şeklinde kendisine uyarlamasıyla kazanmıştır.
  • 1960 doğumlu post bop davulcusu. meşhur "tain" lakabını yolculuk esnasında chieftain benzin istasyonunu "jeff-tain" olarak okuyan -genç yaşta aramızdan ayrılan- tutkulu piyanist, kadim dostu kenny kirkland'den almıştır. yirmili yaşlarının başında marsalis kardeşlerin peşinde (burada wynton marsalis'in eski bandlerinin akla gelmesi gerektiğini hatırlatmak isterim. pek tabi bu dönemde branford marsalis'le olan doğaçlamaları da unutulmazlardandır.) çeşitli eyaletlerde canlı performans serilerine katılan watts, burada michael brecker, tom scott, mccoy tyner, robin eubanks gibi dönemin veteranlarınca keşfedilmiş, sideman kariyerinin yelpazeleri adım adım açılmıştır. altı grammy ödüllü (nedense burada bunu vurgulamak istedim. halbuki müzik güzel olduktan sonra grammy alsın almasın zerre umrumda değil, ancak yine de popüler kültüre göre daha az yer bulan cazın; özellikle de ne kadar postmodern olsa da swing bağlantılı old-school caz melodileriyle * bu ödülleri kazanmaları büyük başarı.) büyük usta, 1991'de sessiz sedasız ilk albümü megawatts'i çıkarmış; çıkardığında pek de fark edilmeyen bu güzide albüm günümüzün en iyi post-bop örneklerinden biri olarak kabul edilmektedir. 2004'te yeniden yayınlanan megawatts'in binlerce kopyasının hemen hiçbiri bugün piyasada değildir. eh, kenny kirkland ve charles fambrough da dönemin young cat'lerinden olunca tadından yenmiyor elbette. kasploosh, alycia ve the impaler gibi imzalı standartların da günyüzüne çıktığı albümdür megawatts. bir nevi, watts'in imzasıdır.

    1999'da çıkardığı citizen tain'de ise kenny garrett ve branford marsalis'le tekrar buluşmuş, kenny kirkland'in ölmeden önceki son haftalarında sanki hiç eroin kullanmıyormuşçasına çaldığı watts imzalı parçalarda sevenlerini tekrar mest etmiştir. 2002'deki leziz albüm bar talk ise brecker ve ravi coltrane ile piyasayı epey sallamıştır. son yıllardaki terence blanchard ve christian mcbride'lı çalışmalarındaki başarının temelleri, benzer ve daha tipik melodileri bar talk'ta fark ediyorsunuz.

    büyük ustanın imzalı bestelerinden the impaler ile entryi sonlandırıyor, "günaydınlar" diyorum.
    buyrun: http://www.youtube.com/watch?v=bvsjbgiwjc0
hesabın var mı? giriş yap