• insan modeli, kullanışlı.

    düşmüş olana iyi gelir. "glowing" eder, sönmüş ateşi yakar, ışığı görenler üşüşür. üşüşenleri görünce gözler kamaşır. iyileştirici silikleşir ve gereksizleşir. düşmüş artık taburcu olmak ister.

    iyileştirici iyileştiriciliğinin iyileştirilmesini isteyebilir (muhtemelen isteyecektir). çünkü enerjisi bitmese de o enerjiyi taşıyan bünye eskir ve iyileştirmek bir hastalık semptomlarına dönüşür.

    ve gördüğün gibi kökü iyi'dir. bu iyi, bildiğin saftır.

    iyileştiriciler yaşadıkları tepkimeler içerisinde bozuma uğrayıp başkalaşabilirler. uzun süre iyileştirici olarak kalabilenler tecrübesel bağışıklıkları ve naturel dayanıklılıklarıyla (aylanmaz da denir) nedeniyle düşmüşlerine daha faydalı olabildikleri gibi anlaşılırlıkları ve ulaşılabilirlikleri iş o bağışıklıklar dolayısıyla oranını hesaplaması çok güç/anlaşılmaz grafikler çizebilirler.
  • "sonsöz gibi

    ceset, kokmuş ettir. güzel, ya peynir ne? sütün cesedi. durmadan içeriye girip çıkanlar. her hastanın sayısız iyileştiricisi var. kahvaltıdan sonra akıl verenler, öğle yemeğinden sonra akıl verenler. kente eşlik edenler, bir mağazaya eşlik edenler, ormana eşlik edenler ve her gün burada oturan ve kazak ören sayısız iyileştirici. sayısız ipek, pamuklu ve yünlü kazak örülüyor. karışık iplikle, renkli motiflerle yapılanları da var. kimbilir ne zaman ve hangi amaçla giyilecekler.

    klinikte* beş ya da on yıl geçirenler, mutfak ya da bahçede çalışmaya hak kazanıyorlar.

    geldim. doğru bahçeye koştum. ağzıma üç yaprak verildi, zehirlendiğimi sandım. akşamın yaklaştığının farkına varamadım. sayısız parçalara bölünüşümü, benimle birlikte dünyanın da parçalanışını anımsıyorum. her şey koyu kahverengi. benim sayısız parçam, dünyanın ve evrenin sayısız parçası, dönen hareketlerle yeniden bütünleşti. birinin, bir insanın böyle bir şeyi ancak bir kez yaşayabileceğini söylediğini anımsıyorum. çok acı vericiymiş. ben, kendimi parçalarımla birlikte bir ocağın içinde yeniden buldum. geçmişti. hangi zamandaydım? kaç yaşındaydım? yaşanmış yıllara geri mi dönmüştüm?

    ben bendim. zaman yaşanmış zamandı. birkaç yaşanmış gün de eklenmişti bu zamana. kemerle bağlanmıştım. acılarım vardı, kendi kendimi kemere bağlı olarak iyileştirmek zorundaydım. yanıma yaklaşan herkesi düşmanım olarak görüyordum. onlar dünyaya bunca yıldır acılar veren faşistlerdi. en büyük korkum faşistlerdendi. benim, faşist olarak gördüklerimin faşist olmadığını görmeyi öğrendim. bu deney birşey getirdi mi bana? hayır. yıllardır faşistlerin zulmü altında yaşayan milyonlarca insan var. yüzleri, elleri, gövdeleri başka." tezer özlü - kalanlar
hesabın var mı? giriş yap