hodperest

• (farsça) kendine tapan, kibirli ve bencil kişi. enaniyet.
  
  şani ‘nin bir gazeli:
  
  failatün /failatün /failatün / failün
  
  gel geda-yı kuy-i canan ol ki sultanlık budur
  tac ü tahtı cümle ber bad it süleymanlık budur
  hodperest olma, hüda’ya tap, sücud- ı hak kıl
  cehlle kalma gurur içre ki şeytanlık budur
  katib-i kudretten olan sernüvişte razı ol
  hikmete çün u çera kılma müselmanlık budur
  mazhar-ı eşya özündür ,manzar-ı hak’tır dilin
  men aref sırrından agah ol ki insanlık budur
  afitabı zerreden ,deryayı ‘şani‘ katreden
  görüp idrak itmemek alemde nadanlık budur
  (tasavvuf , no:30, sh.8)