• herşey değildir o, her şeydir.
  • "bir gün gelir herkes kendi yoluna gider her şey nasıl başladıysa öyle biter" dizelerini akıllara getiren cümle.
  • bence sonsuzluk bizim yarattığımız ve gerçekle örtüşmesi mantıklı sayılabilecek bir kavram.(şimdilik böyle düşünüyorum.belki fikrim ilerde değişebilir.)her birimiz sonsuzluğu yaşayamayacak kadar kısıtlı bir zaman birimine hapsedilmiş olsak da sonsuzu görmeden kimse aksini ispatlayamaz.burada kesinlik belirtmeyerek şöyle bir önermede bulunabilirim;
    evren sürekli bir değişim ve dönüşüm süreci içerisinde...ve bu değişim hiç bitmeyecek.
    eğer tüm değişimler durursa her şeyin değişmesi durumu değişir.ve değişim devamsızlığının devamı sonsuza kadar gider ki bu değişimin bitmemesi demektir.
    eğer sonsuzluk yoksa sonsuzluğun yokluğunun sonsuzluğu da ne oluyor?
  • her şeyin bir sonunun olması, bahsedilen bu 'her şeyin' bir başlangıcı olması durumunun paradoksal izdüşümüdür ve gayet tabii muhteviyatında barındırdığı anlamsal karmaşa (bu karmaşayı/tezatı oksimoronla karıştırmayınız) yüzleri, göğüsleri ve elleri doğaya dönük bireyleri çok tanrılı dinlerden uzaklaştırıp, abdest ve günah çıkarma gerçekleriyle tanıştırmış ve bu tanışıklık neticesinde de bireyler; psikologların kullandığı bilimsel tabirle "götümü yayarım, keyfime bakarım" sendromuna hapsolup kalmışlardır.. çünkü en nihayetinde her şeyin bir sonu vardır ve bu son yaklaşırken, bağıra bağıra gelirken, yapılabilecek en güzel şey, kesin olan (bkz: wittgenstein) bir vaziyeti değiştirmeyeceğin hakikatini orana burana sokup, içinde bulunduğun anı biraz olsun kotarmaya çalışmaktadır.. ancak an gelir ve her şey sonlanır..
  • bir şeyi değerli kılan onun bitebilecek olmasıdır zaten. sonlu diye değerlidir. sonsuz olsaydı kimsenin umurunda olmazdı. her şey bitmek için başlar.
hesabın var mı? giriş yap