• fiat 124*'u piyasaya suren kisi.**
  • fasist yonetici ekolunun yasayan son jenerasyonunu uyesiydi kendisi.her istedigin alacagina, her dedigini yaptıracagına inanan astigi astık,kestigi kestik bir adamdı.hep havalangeı hatırlatır bana nedense.
  • önceleri "dolce vita"ya (tatlı hayat) düşkün olan italyan işadamı agnelli ekonomik ve politik etkisi çok büyük olan modern bir karma şirket kurdu. fiat şirketi otomobilcilik alanı dışında çok sayıda aluslararası şirkette hisse sahibidir.
    torino'da dünyaya gelen agnelli, annesiyle babasının trafik kazalarında ölmeleri üzerine çocukken hem yetim hem öksüz kaldı. dört kardeşiyle beraber fiat otomobil şirketinin kurucusu olan büyükbabasının yanında büyüdü. agnelli doğduğu kentte liseyi bitirdikten sonra, savaşın başlaması üzerine 1939'da orduya gönüllü yazıldı. sscb'de ve tunus'ta savaştıktan sonra 1943'te faşistlere karşı savaşan italyan direniş hareketine katıldı.
    ülkesinin müttefik kuvvetlerince kurtarılmasından sonra, agnelli torino'da hukuk okudu, doktorasını yaptı ve aile şirketine girdi. başkan yardımcılığı ve yönetim kurulu üyeliği yaptığı bu ilk yıllarda mesleki açıdan fazla işe yaradığı söylenemez. magazin basının sık sık gündeme getirdiği playboy, parti aslanı (partilerin don juanı) ve yelken sporcusu olarak gününü gün ediyordu. 31 yaşında bir otomobil kazasından ağır yaralanarak kurtulunca (sağ bacağı kısmen felçli kaldı), hayatının akışı değişti. bundan böyle, 1953'te evlendiği ve birlikte iki çocuk sahibi olduğu prenses marella caracciolo di castagneto'nun desteğiyle, kendini işine adadı.
    1963'te yönetim kurulu başkanlığına getirildikten üç yıl sonra şirketin yönetimini tümüyle üstlendi. agnelli otomobil branşıyla kısıtlı kalmayıp, 30'lı yıllardan beri fiat'ta belirli bir ölçüde, alışılageldiği gibi (örneğin yerüstü ve yeraltı inşaatı gibi) çeşitli iş kollarına yayılmaya özen gösterdi.
    60'lı yılların sonunda agnelli ile şirketteki sendikalar arasında başgösteren sürtüşmeler gazete manşetlerine geçti. işletme yöneticisinin ödün vermeyen tutumuna karşı işçi temsilcileri 1974'e kadar uygulattıkları grevlerle sosyal iyileşmeler sağlamakla beraber, fiat'taki durum gerginliğini korudu. şirket 70'li yılların sonuna kadar yeni grevlerle birkaç milyon iş saati kaybedince, agnelli stratejisini değiştirdi. italya'nın işverenler başkanlığını 1974-76 yılları arasında üstlenmiş olan agnelli, politikaya atılmak suretiyle bütün politik gruplarla şirket temsilcileri ve sendikalar arası sosyal bir konsensüs (anlaşma) sağlamayı amaçladı. 1976-79 yılları arasında hıristiyan demokrat partisi (democrazia cristiana) milletvekili olarak roma parlamentosunda yer aldı.
    libya devlet bankasının 1976'da sansasyon yaratarak (1986'ya kadar, % 15 ile) fiat'a ortak olmasına ve şirketin sscb'ye yayılmasına karşın, torino'daki şirket grevlerden ve satış sorunlarından sonra 80'li yılların başında krize girdi. şirketin tüm alanlarında verimliliği artırmaya yönelik önlemler alarak şirketi 1983'e kadar kârlılık düzeyine döndürdü.
    gelecekteki mali darboğazları karşılayabilmek amacıyla sermayeyi dağıttı ve var olan "instituto finanziario industriale" ve "finanziaria di partecipazioni" adlı aile holdinglerine ek olarak "giovanni agnelli ve ortakları" adlı dev holdingi kurdu. boş zamanlarında tutkulu bir kayakçı olan agnelli, şirket başkanı olarak böyle yapmakla, uzun yıllar tartışma götürmeyen liderlik pozisyonunu garantiye aldığı gibi, bundan böyle holding hisselerinin yaklaşık % 40'ını elinde tutan ailenin parasal temelini güvence altına almış oldu. aynı yıl içinde alfa romeo şirketini satın alan agnelli, böylelikle fiat'ın piyasadaki pozisyonunu genişletti.
    şirket alımları ve üretim girişimleri şayesinde agnelli personel sayısını % 17'den fazla artırarak toplam kuruluşlarında 270.000 kişiye yükseltti.
    toplam kuruluştaki ciro katılım payı yaklaşık olarak % 60'ı bulan otomobil branşını genişletmesi yanı sıra, juventus turin futbol kulübü başkanlığını ve mali destekçiliğini de üstlenmiş olan agnelli, şirketin diğer alanlarını da genişletti. ailenin çok geniş bir biçimde dallanmış katılım ağı, arasında sayısız teknik ve endüstriyel ürün ve aygıt yapan fabrikaların yanı sıra inşaat şirketleri, nakliyat firmaları ve reklam ajanslarında da ortaklıkları bulunmaktadır. bunların dışında besin maddesi şirketlerinde (gervais-danone), turizm şirketlerinde (club mediterranee) ve alitalia hava yollarında ailenin ortaklıkları bulunmakta.
    la stampa adlı basın kuruluşunun başkanlığını da yürüten agnelli 80'li yıllarda fiat'ın medya sektöründeki varlığını kuvvetlendirdi. yayınevleri (bantam, books, abd), ayrıca telemontecarlo televizyon kanalı ailenin varlıkları arasında bulunmaktalar. uzun yıllar agnelli'lerin doğum yeri villâ pexosa'nın belediye başkanlığını üstlenmiş olan agnelli, 1991 haziranında ömür boyu italyan senatosu üyeliğine getirildi. aynı yıl içinde bir kalp ameliyatı geçiren agnelli yakında emekliye ayrılacağını bildirdi.
    87 yaşında yaşamını yitirdi...
  • l'avvocato (avukat) lakabiyla bilinen, juventus'a verdigi destek di$inda torino'daki binlerce insana da i$ saglami$ olan italyan. milanlilar'in bile saygiyla andigi bir insan olarak bu dunyaya veda etmi$tir.
  • efendim öncelikle belirtmek isterim ki, giovanni agnelli denilince iki kişiyi birbirine karıştırıyoruz. bir dede giovanni var bir de torun. bu durum bir aile geleneği olan toruna dedesinin isminin verilmesinden kaynaklanmaktadır.

    gelelim asıl meseleye. dede giovanni fiat'ın kurucusuyken torun giovanni ise daha sonraları fiat'ın yönetim kurulu başkanlığını yapmıştır.

    torundan bahsetmek istiyorum biraz. çünkü kendisi tofaş'ın fiat şirketiyle ortaklaşa kurulmasında önemli bir yere sahiptir. bu ortaklık sadece tofaş için değil türk sanayiinin gelişmesi için de çok önemli bir adımdır.

    kişisel hayatından bahsedecek olursak, özellikle 45 yaşında fiat'ın başına geçene kadar çok hızlı bir hayat yaşamıştır. dönemin ünlü artistleriyle yaşadığı ilişkiler sebebiyle magazin gündemini epeyce bir meşgul etmiştir. bu yüzden onun fiat'ın başına geçmesi, iş çevrelerinde şaşkınlıkla karşılanmış ve hatta grubun geleceğinden endişe edilmeye başlanmıştır.

    beklenenin aksine giovanni fiat yönetimine büyük bir dinamizm kazandırmış, italya içinde ve dışında büyük başarılar elde etmiştir.
  • şehid edoardo agnelli; 9 haziran 1954 tarihinde new york kentinde doğdu, babası hıristiyan ve annesi yahudi idi. annesi (marella caracciolo di castagneto) bir yahudi prensesi ve babası senatör gianni agnelli, italya’ da ünlü ve zengin bir adam idi.
    fiat (fabbrica ıtaliana automobili torino),
    ferrari,
    lancia,
    lamborghini,
    endüstriyel parçalar,
    birçok özel bankalar,
    moda, tasarım ve giyim şirketleri,
    önemli gazeteler (lastampa),(corrieredellasera)
    alfa romeo,
    ıveco ,
    juventus futbol kulübü,
    buna ek olarak, ailesinin ana hissedarı olduğu birçok bina inşaatları,
    yol inşaat şirketleri,
    tıbbi malzeme ve helikopter üretim şirketleri vardır.
    dünyanın en büyük aile şirketi,
    italyanın gayrı resmi kraliyet ailesi olarak anılırlar.
    ekonomi uzmanlarına göre, agnelli ailesinin yıllık cirosu yaklaşık 80 milyar dolardır. ‘zenginin malı değil…’ yukarıdaki listenin amacı… edoardo’nun neden şehid edildiğini anlamak için ipuçları…
    dünyanın sayılı zengin ailelerinin birinin fiat’tın tek varisi, italya ve ingiltere’de tahsilini tamamlayan eduardo; o dönem başkanlığını yaptığı juventus takımını bırakarak ,dinler konusundaki araştırmaları sonucu islamı seçti.kendisi için mehdi ismini koydu.
    sonraları imam humeyni (ra) ile görüştü,onun son derece basit yaşamına ve maneviyatına hayran oldu.bu irtibat edoardo’nun yaşam yolunu değiştirdi.islamı seçmesi siyonist ve evangelist düşüncelerin hedefi haline gelmesine sebep oldu ve nihayetinde 100 metrelik köprüden intihar süsü verilerek 15 kasım 2000 tarihinde şehid edilmiştir! rabbimizden duamız; onu şehidlerden saymasıdır,ne mutlu ona ki sahte dünyanın şaşaasına aldanmadı doğruyu seçti. şehadeti mübarek olsun!
    şehid edilişinin yıldönümünde edoardo agnelli
    doğru din seçiminde milyarlarca dolardan, çok büyük mirası reddeden, italya iş dünyasında çok büyük etkiye sahip olan bu insan sonunda islam dinini seçtiği için büyük baskılara, manevi ve maddi sıkıntılara maruz kaldı. onun tüm hakları gasp edildi. hristiyanlığın merkezi sayılan italya’da gün geçtikçe daha çok derinleşen imanından korkuya düşenler son çare olarak onun katledilmesi için plan hazırladılar. böylece 2000 yılının kasım ayının 15’i torino şehrinde italya’nın gayrı resmi şahı kabul edilen agnelli ailesinin tek varisi, islam dinini seçen eduardo agnelli beklenmez bir şekilde kendini yüksekliği 100 metreden fazla olan bir köprüden attı.
    ilk bakışta olay intihar eden binlerce avrupalının olayına benzese de olay araştırıldıkça yeni soru işaretleri ile bu ölüm olayının yeni delillerini ortaya çıkardı. iki yıl hiçbir şekilde araştırmalara müsaade etmeyen baba gianni agnelli, olayı araştıran bağımsız araştırmacıların ve bir çok gazetecinin de hapsedilmesini sağladı.
    2000 yılında italya’nın “juventus” ve ingiltere kulüplerinden birisi arasındaki futbol maçının başlangıcında agnelli ailesinin tek varisi eduardo agnelli’nin zamansız ölümü bir dakikalık saygı duruşuyla anıldı. ve baba aile lideri gianni anielli selamlandı. onun beklenmedik ölümü italya’da infiale neden olsa da bu olay italya medyasında anlamsız karşılanmadı. böylelikle onların bir çoğu eduardo’nun eroin müptelası olduğundan intihar ettiğini yazdı, bazıları da onun artık ruh hastası olduğundan intihar ettiğini yazdılar. geçmişte söylenenlere göre psikolojik destek almıştı. olayın ayrıntılarını bugüne kadar ortaya çıkaramayan savcı vapsini ise olayı araştırdığını söylüyordu.
    edoardo_agnelli
    olaydan sonra eduardo’nun köprüden düşüp öldüğü yer polis kontrolüne alınıyor. olayı aydınlatmak isteyen basın mensuplarının hiçbiri olay yerine yaklaştırılmadı. oradan toplanan deliller saklanıyor, ceset ise otopsiye gönderilmeden ertesi gün agnelli’lere ait özel mezarlığa defnedilir, bu şekilde de bu olay kapatıldı.
    bir müddet sonra bağımsız gazeteciler bu olayı araştırmaya çalışsalar da baba gianni agnelli’nin sert baskıları ile karşılaşarak bu olayı araştırmayı kendi hayatlarıyla oynamak olarak adlandırıp yazılarına son veriyorlardı. lakin bu konular unutulmak üzereyken iran-italya ortak sitelerinden birisinde yayılan yazı herkesi şok etti. yazıda eduardo agnelli islam dini caferilik mezhebini seçtiği için baskılar sonucunda öldürülmüştür yazılmıştı.
    nihayet 2003 yılında bir gurup iranlı gazetecinin araştırması olayı tam araştırarak hakikati umutlandırdı.
    eduardo agnelli kimdir?
    eduardo, italya’nın en zenginlerinden biri, gayri resmi şah olarak adlandırılan agnelliler ailesinin en nüfuslu üyesi gianni agnelli’nin oğludur. o,1954 yılının ocak ayında abd’de dünyaya gözlerini açtı. annesi fransız yahudisi babası italya’ndır. orta okulu italya’nın torino şehrinde okuyan eduardo yüksek okulu ingiltere’nin londra şehrinde okudu. doğu felsefesi bölümününden mezun oldu. yüksek başarısı sonucunda doktora da yaptı.
    aileye gelince ise agnelli’ler ailesi italya’nın en zengin aileleri arasındadır. bu aile ticaretle uğraşmaktaydı. dünyanın birçok ülkesiyle anlaşmaları gereği onlara otomobil ihraç eden “fiat” da bu ailenindir. aynı zamanda çok sayıda fabrikaları da mevcuttur. helikopter üreten fabrika, çok büyük arazilerde ekincilik ve meşhur “juventus” futbol klubü de bu ailenin sponsorluğunu yaptığı kurumlardandır.
    eduardo zengin tabakanın hususileşmiş ailesinde dünyaya gelmiş olsa da para ve eğlenceye çok fazla meyilli değildi. çocuk yaşlarından ilme olan büyük ilgisi sonra onu felsefeye yönelmeye sevk etmişti. felsefede onu kendi derinliklerine çekti. o, daha sonra felsefi ekoller içinde oluşan ideolojik tartışmaları ve bu yollar arasındaki farkları araştırmakla meşgul olur. eduardo’nun aile içinde en büyük meşguliyeti ise dedesi tarafından 100 yıl önceden gelen “juventus” maçlarında taraftarlık yapmaktır. hatta bir müddet kulübün başkanlığını da yaptı. futbolculara daima ilgi ve beraberlik hissi vererek onlarda azim olmasını sağlar. yalnız bu durum onun felsefi araştırmaları için gerekli vaktini aldığını düşünerek başkanlığı bırakır. hayatının son günlerine kadar dini araştırmalar ve yollar hakkında ilmi görüşlerin tahlili ile meşgul olur. o aynı zamanda insan hakları savunuculuğu sahasında da çalışmalar yapar.

    eduardo agnelli özel ilişkileri, dostları, onu tanıyanlar şöyle anlatıyor;
    olayı iran’ın italya’daki büyükelçisi muhammed hasan kadiri naklediyor; pazar günü olduğu için elçilik çalışmıyordu. ben kendi odamdaydım. aşağıdan aradılar ve birisinin elçilik çalışanlarından biriyle görüşmek istediğini bildirdiler. ben de elçiliğin pazar günü çalışmadığını ertesi gün müracaat etmesini söyledim. lakin güvenlik, gelen şahsın “allah bütün kapıları açandır.” dediğini bildirdiğinde merakla aşağı indim.25 yaşında uzun boylu genç kendisini takdim etti: eduardo agnelli. ben onun meşhur aileyle bir akrabalığının olup olmadığını sorduğumda o,gianni agnelli’nin tek oğlu olduğunu söyledi. bu tabi ki beni çok şaşırttı. çünkü bu aile italya’nın siyasi ve iktisadi hayatında büyük rol oynuyordu. eduardo kendi araştırmalarının karanlık kalan taraflarına cevap almak için elçilikten kendisine yardım etmelerini rica eder. böylelikle de iran elçiliği ile eduardo’nun sıkı ilişkileri başlar.
    iran italya islam hareketinin üyeleri iki kardeş olan hüseyin ve muhammed abdullahi kardeşlerinin eduardo arasında olan dostlukları bu hatıralar içinde ilginç gerçekleri ortaya çıkardı. doktor hüseyn abdullahi: o, dinler hakkında geniş araştırmalar yapıyor, enterasan araştırmalar neticesinde bazı tahliller yapıyordu. bu araştırmalar sonucunda islam dini caferi mezhebini seçmişti. eduardo henüz 20 yaşında iken bir gün üniversite kütüphanesine de kitaplar arasında kur’an-ı kerim’le karşılaşır. çok merak ettiği kur’anın manevi dünyasından zevk alan eduardo islam’ın zengin bir din olması düşüncesini kendi içinde bir daha tasdikler. o zaman iran’ının italya’daki büyükelçiliğinin kültür şubesi müdürü salman seferinin söyledikleri şöyle: ” onun elçiliğe gelmesine çok şaşırdım. hristiyan ailenin veliahtı ve iran islam cumhuriyeti elçiliği? o, benden bir meseleyi sormak istediğini bildirdi. ben de bu meselenin ne olduğunu sorduğumda bana şimdi ben müslüman olduğumu herkese bildirmeli miyim dedi. bende bunda özgür olduğunu söyledim. o da bunun gizli kalması gerektiğini ve çok önemli olduğunu belirtti.
    o en yakın dostları arasında kendisine eduardo değil hişam denilmesini istiyordu. eduardo agnelli’nin imam humeyni ile görüşmesi hakkında rafsancani kendi kitabında onunla imam humeyni arasında islam dünyasındaki problemlerinden ve gelecekte yapılabilecek olan işler hakkında fikir alışverişi yaptılar diye yazar.
    sonraki dönemlerde eduardo imam humeyni ile yaptığı görüşmenin tüm hayatını değiştirdiğini söylerdi. belki de bu sebepten de eduardo, imam humeyni’nin öpüp kucakladığı ilk ve tek yabancıydı. bu konudan haberdar olan italya medyası eduardo’nun imam humeyni tarafından büyülendiğini yazdı. bu yazılarda onun islam’a geçmesi asla kaydedilmiyordu. tabi ki bu haber senatör baba agnelli’yi hiç sevindirmedi. torino şehri sanki tamamıyla agnelli ailesine mahsustu. bu şehirdeki insanların %70-80i anielli fabrikalarında çalışıyordu. lakin şaşırtan konu ise bu ailenin tek varisi eduardo maddi sıkıntılar yaşıyor, baskılarla karşılaşıyor hatta hapsediliyordu.
    edoardo-agnelli_site001
    doktor hüseyin abdullahi diyor ki: o, hiçbir şey istemiyor, içinde bulunduğu sıkıntılardan şikayetlenmiyordu. eduardo baskı görüyor, eziliyor, tahkir ediliyordu. onun her şeyi elinden alınmıştı. lakin o, inancının hatırına bunlara sabrediyordu. katolik hristiyanlığın beşiği sayılan italya’da ailenin saygınlığını korumaya çalışanlar başta gianni agnelli olmak üzere eduardo’ya baskı yapıyorlardı. elindeki maddi her şey elinden alındıktan sonra eduardo’ya baskılar günbegün artıyordu. o ise bunların hepsini dini uğrunda imtihan olarak adlandırıyordu.
    onun dostlarının dediğine göre torino şehrinin yukarısında yerleşen agnelliler bölgesine hiçbir otobüs gidemiyor, sadece özel araçlar oraya gidebiliyordu. bu açıdan eduardo çok zorluklar çekiyordu. kendi arabası olmadığı için eve taksi ile giderken parasını dostları ödüyordu. lakin o temkinli olmaya çalışıyor, tebessüm ediyor ve allah yolunda iradeli olmanın önemli bir şart olduğunu söylüyordu. senator cavanni anielli, eduardo’yu bu şekilde akidesinden çeviremeyeceğini anlayınca onu ruh hastanesine yatırdı. eduardo yahudilerden ibaret tıp heyetinin elinde bir gün öldürüleceğini söylerdi. o, bu imtahana da dayandı.
    aldığı doğu felsefesinin ilmi inceliği, kabul ettiği islam dininin manevi tefekkür genişliği ve dostlarının ilişkileri onun tam sağlıklı olmasına delil gösterilerek ruh hastanesinden çıkmasına yardımcı oldu. hastaneden çıktıktan sonra dostları ona ülkeyi terk ederek iran’a gitmesinin daha uygun olacağını tavsiye ettiler. lakin çok çalışsalar da anielli ailesi bunu engelledi. hatta iran hava yolları dahi eduardo’nun bu ülkeye gitmesini sağlayamıyor, sebebi ise cavanni’nin bu işi tam olarak yasaklamasıydı. 1980 li yılların sonunda inanç açısından babasıyla oluşan problemi italya’nın etkili çevreleri ve basında duyunca senator cavanni agnelli tek oğlu eduardo agnelli’yi tek varis olduğu mirasından resmi olarak men etti. baba buna birkaç sebep söylese de bunun esas nedeni eduardo’nun müslüman oluşuydu. aile mirasçı olarak eduardo’nun halasının oğlunu tayin etti. eduardo bunu duyunca halasının oğluna bir mektup yazarak onu tebrik edip gelecek işlerinde başarılar diledi.
    eduardo’nun bundan sonraki hayatı dini problemlerin çözümlenmesi aç ve yoksulların hayat tarzının düzeltilmesi doğrultusunda devam eder. o,bir çok şehirler gezer. iran-italyan hattıyla yardımlarda bulunur.1990 yılında o, kenya’ya hose marina şehrine gider. bu şehrin en fakir mahallelerinde yaşayan müslümanlarla görüşür, onların talihi, yaşayış tarzları hakkında araştırma yapar. burada kalmak yerli halkla daha yakın ilişki kumaya yardımcı oluyordu. bir gün o mahalleyi dolaşırken komşularından olan iki avusturalyalıyı sokakta esrar içerken görür. onların yanına gelerek eduardo bunun allah tarafından beğenilmediğini söyler ve başkalarına da menfi etki yapacağını belirtir. bu olaydan bir gün sonra ise agnelli ailesinin kurduğu tezgahla avusturyalıları yakalayan polis komşusu olan eduardo’yu da yakalar. evinde narkotik madde bulamayan polis 300gr maddeyi pencereden bahçeye attı diyerek tutuklar. kısa bir zaman sonra italya basını eduardo’nun narkotik ile uğraşan ve narkoman olduğunu yazarlar. oğlunun saygınlığını güya korumaya çalışan covanni kenya’ya gelir ve eduardo’nun italya’ya dönmesini bu işi ise avukatlarının takip edeceğini bildirir. ancak eduardo bunu kabul etmez. kendisinin bu işi aydınlaştıracağını ve adını temizleyeceğini söyler. mahkemede şahitlik yapanlar narkotik maddeyi pencereden attığını iddia ederler. bu halde eduardo onu hapsettikleri yere götürmelerini ve şahidlerin olayı olduğu gibi anlatmalarını ister. bu ricayı kabul eden yetkililer şahidlerle birlikte müttehimi hadise yerine getirirler. o evin sahibi gösterilen pencerenin kaç senedir açılamayacak şekilde kapatıldığını söyler. inkar edilemeyecek gerçeğin sonucunda eduardo serbest bırakılır ve turin’e döner.
    1997 yılında varisliğe getirilen halası oğlu ölür. bundan sonra covanni anielli, kızının ikinci kocası olan yahudi kocasından dünyaya gelmiş oğlu con elkonan’ı yeni varis tayin eder. lakin birinci varise ses çıkarmayan eduardo yeni varis con’un kökünün yahudi olmasından dolayı varisliğini çok sert karşılar. varislik hukukunu geri alacağını da bildirir. paranın hiçbir zaman maksat değil, yalnız vasıta olduğunu diyen 46 yaşındaki felsefeci eduardo kendi hukuklarını müdafaya kalkar. gittikçe işin karıştığını gören dostları ona ihtiyatlı olmasını maslahat görürler. o ise babam sağ olduğu müddetçe bana bunlar bir şey yapamazlar diyordu.
    o öldürüleceğini biliyordu
    hüseyin abdullahi: “onun ölümünden bir hafta önce biz beraberdik. ben ertesi gün iran’a gideceğimi ona dedim. o da gitmek istiyordu. bir an düşündü yakın bir zamanda iran’a geleceğini bildirdi. bu ülkeden siyasi sığınma alacağını dini-ilmi bir merkezde tahsilini devam ettireceğini söylemişti. lakin onların son görüşünden bir hafta sonra 2000 yılının 15 kasımında general franko köprüsünün üzerinde eduardo’ya ait arabanın kapıları açık olduğu halde durduğunu gören “fiat” işçilerinden birisi arabasından iner ve eduardo’nun arabasına yaklaşır. araçta kimsenin olmadığını görünce heyecanla yakınlardaki araba tamirhanesine gelir. hiçbir şey öğrenemez ve tekrar geri döner. etrafı gezer ve 100 metre yükseklikteki köprüden aşağıda çakılların üzerinde yatan eduardo’yu görünce bağırır. ölüm haberi süratle yayılır. eduardo’nun az sayıdaki dostu bu olayın intihar olamayacağını söylediler. eduardo’nun yakın dostlarından birisinin araştırmaları ve gösterdiği gerçekler çok ilginçti. bu gerçekler eduardo’yu başka yerde öldürüp cesedinin intihar süsü verilip köprüden atıldığını tasdikliyordu. bu işle uğraşan savcılık işin gidişatını izlemeyi bırakın, hatta bu konu hakkında meraklananları dahi ciddi baskı altına alıyordu. böylelikle agnelliler ailesine mahsus büyük mafya, eduardo’nun ölümünü intihar diye adlandırıp bu işi kapatmış sanıyorlar.
    ruhun şad olsun ey şehid!
    (bkz: http://islamivahdet.com/…sehadetinin-16-yil-donumu/)
  • edoardo agnelliye yazık eden italya efsanesi, namı diğer avukat.
hesabın var mı? giriş yap